Tony : Αγάπη μου θέλω να μιλήσουμε λέει ο Tony σκεπτικός
Kathryn : Τι έγινε?
Tony : Προσπάθησε λίγο να σηκωθείς
Kathryn : Τι?! Ξέρεις ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό
Tony : Νιώθεις τα πόδια σου?
Kathryn : Οχι
Tony : Kathryn οι γιατροί είπαν ότι είσαι καλά
Kathryn : Μα δεν μπορώ να κουνηθω λέει τρομαγμένη
Loki : Κάνε μια προσπάθεια σε παρακαλώ μωρό μου
Tony : Κρατήσου πάνω μου μπορείς λέει και την σηκώνουμε όρθια
Kathryn : Δεν μπορώ.. μπαμπά κράτα με
Tony : Δεν σε αφήνω, προσπάθησε να κάνεις ένα βήμα
Kathryn : Δεν μπορώ λέει και αρχίζει να κλαίει
Tony : Όλα καλά δεν πειράζει αγάπη μου θα προσπαθήσουμε αργότερα εντάξει λέει και κουνάει καταφατικά το κεφάλι της και εμείς βγαίνουμε έξω
Bruce : Πρέπει να είναι ψυχολογικό, κανονικά θα έπρεπε να περπατάει
Tony : Όντως δεν εξηγείται αλλιώς
Loki : Πρέπει να την βοηθήσουμε να καταλάβει ότι μπορεί να ξανα περπατήσει, πρέπει να το πιστέψει
Tony : Πρώτη φορά την βλέπω τόσο απαισιόδοξη.. Τώρα που θα έπρεπε να είναι δυνατή να πιστεύει στον εαυτό της.
Bruce : Θα τα καταφέρει και εμείς θα την βοηθήσουμε
...
Κάθομαι και σκέφτομαι πως μπορούμε να την βοηθήσουμε.. ασε που δεν μας θέλει και πολύ κοντά την. Ξεροκέφαλη τι να πεις!! Περνώ βαθιά ανάσα και σηκώνομαι και πηγαίνω στο δωμάτιο της.
Loki : Να περάσω? λέω καθώς ανοίγω λίγο την πόρτα
Kathryn : Ότι και να πω θα περάσεις οπότε περνά λέει και ρολαρο τα μάτια μου
Loki : Πως νιώθεις?
Kathryn : Σταμάτα με αυτό
Loki : Kathryn θέλω στα αλήθεια να μάθω πως νιώθεις
Kathryn : Είμαι καλά..
Loki : Μπορώ να καταλάβω ξέρεις πότε λες ψέματα
Kathryn : Α ναι?
Loki : Ναι
Kathryn : Ναι ε? Πως? λέει ειρωνικά
Loki : Δαγκώνεις τα χείλια σου λέει και μένει να με κοίταει
Loki : Είναι παρατηρητηκος λέει και χαμογελάει λίγο αλλα μετά σοβαρεύει πάλι
