*Ateşten*
Odama geçmiştim ve masamın çekmesinde en arkaya sakladığım kutuyu alıp açtım ve en üstte olan fotoğrafı alıp incelemeye başladım.
Kelebeği nazlısı her şeyi ne kadar güzeldi. Eskiden her şey ne kadar harikaydı. Keşke çocuk kalabilseydik keşke kirlenmeseydik diye düşündü içinden. Keşke bir sihirli değneği olsaydı da o kaza hiç yaşanmamış olsaydı. Ah nolurdu biraz bekleyebilseydi nolurdu sabah gorüşseydi. Akşam olması şart mıydı. Ama nerden bilebilirdi ki bu nazlısını son görüşü olacağını. Kutuyu biraz daha kurcaladı. Notlar hediyeler.... Ah o da neydi nazlının kendisinin doğum günü için aldığı hediyeyi gördü. Nazlı bunu kendi parasıyla almıştı ama en önemlisi ateşe değer vererek bir hediye almıştı. Bu küçük bir zincirdi. O zamanlar ateş zincir takmayı çok seviyordu. Yanında da küçük bir not vardı:"Iyiki doğdun ateş açar. Seni sinir etmek için açar dediğimi biliyorsun umarım ama seni sinir etmeyi seviyorum. Neyse lafı fazla uzatmıcam umarım hediyemi seversin."
Ateşin gözleri dolmuştu. Hani derler ya erkekler ağlamaz. Bu çok saçmaydı sevgiyi her hisseden canlı ağlar. Bunun erkeği kızı mı olurdu hiç... Ateş de nazlıyı çok sevmişti hem de çok fazla. Hâla da seviyordu en önemlisi ama yüreği hâla acıyordu. Her nazlıyı gördüğünde o kaza aklina geliyor ve kendine küfürler ediyordu.
Biraz daha bakındı kutudakilere daha sonra da saatin gece yarısını çoktan geçtiği gördü ve kutuyu eski yerine koyup yatağına girip uyumaya çalıştı.
*Nazlıdan*
Nazlı eskilere dalmıştı.
-Flashback-
Ateş:Nazlı unutma 12de
Nazlı:Unutmam merak etme herkes odasına çekilir çekilmez gelicem
Ateş:Tama seni bekliyor olucam
Nazlı arkasını dönüp eve girdi. O gece için çok heyecanlıydı. Herkesin odasına çekilmesini bekledi. Saat 12ye çeyrek vardı. Artık anne ve babası da odasına çekilmişti o da kapısı aralayıp dışarı çıktı.
-Flashback son-
Nazlı bir anda "Hayıırr" diyerek uyandı. Feyzullah kardeşinin sesini duyar duymaz odasına dalıverdi.
Nazlı:Fey..feyzullah
Feyzullah kardeşine sıkı sıkı sarılıp:
Feyzullah:Şşşttt tamam tamam geçti burdayım geçti
Nazlı:Feyz....zullah n...nefes ala...mıyorum
Feyzullah:T tamam tamam dur ilacın nerde
Nazlı eliyle komidinini gösterdi. Feyzullah alelacele komidini açıp kardeşinin ilacını aldı ve nazlıya uzattı. Nazlı büyük bir fıs aldı ve nefesini kontrol etmeye çalıştı. O sırada anne ve babası da gelmişti. Feyzullah kaş göz işaretiyle onları sakinleştirdi. Güler kızının yanına oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🦋KELEBEK🦋 (NAZAT) (TAMAMLANDI)
FanfictionGeçmişi geride bırakabilir miyiz eğer üstünden çok zaman geçerse? Bence biz büyüdükçe geçmişte yaşadıklarımız da büyür unutulmak yerine Sanırım haklısın o yüzden bizden olmaz Olmaz💔... ****************** Şimdi terk mi edeceksiniz bizi? Siz de yılla...