¹² final

182 30 18
                                    

SÜPRİİZZZ!! DAYANAMADIM SİZİ ÜZMEK İSTEMEDİM BU YÜZDEN PEKTE İÇİME SİNMESE BİLE FİNALİ YAZDIM!! umarım mutlu olursunuzzz<3

-

"Aman Tanrım.. Kageyama! Bu gerçek mi? Kime aşık oldun? O güzel mi? Görünüşü nasıl? Nasıl biri? Hemen anlat bana!"

Umursamaz gözüken gözlerimi gözlerine çevirip, gözlerinin her bir noktasına dikkatlice bakmıştım.

"Aynı sana benziyor. Güzel gözleri, turuncu saçları ve kısa bir boyu vğar. O çok güzel biri. Ona çok aşığım, Hinata.."

Söylediklerimle birlikte ortamda büyük bir sessizlik hakim olmuştu. Anladığını düşünmüştüm. Anlamak zorundaydın artık, açık açık söylemiştim.

"O zaman," dedin yerinde hareket ederek tamamen bana doğru döndüğünde. "Bende sana sevdiğim kişiyi anlatacağım."

Meraklı bakışlarım üzerinde takılı kalırken ne diyebileceğimi bilememiştim. Bunca kalp kırıklığından sonra daha çok üzülebileceğimden korkuyordum.

"Onun koyu saçları var. Gözleride aynı saçları gibi koyu ama mavinin en koyu tonlarından, okyanusun en derinindeki tonlardan."

Kalbimin çarptığını hissetmiştim. Nefes alamıyordum sanki. Konuşmak çok zordu, ağzımı açacak gücüm kalmamıştı. Neden Kageyama? Neden bu kadar aptalsın?

Endişeli bakışların üzerimdeyken yutkunmaya çalıştım. "Hinata," dedim, olmayan cesaretimi toplamaya çalışırken. "Seni seviyorum."

Artık dayanamamıştım. Bir anda çıkıvermişti ağzımdan.

Gözlerimi sıkıca kapatıp başımı aşağı eğdim. Çok utanıyordum. İlk defa birine bu kelimeyi söylüyordum, bu kadar utanç verici olacağı hiç aklımın ucundan geçmezdi.

"Ah! Sonunda söyledin Kageyama!" Dedin kıkırdarken. Demek biliyordun ama benim söylememi bekliyordun. Gerçi ne bekliyordum ki? Bunca aptallığımdan sonra anlaması gayet normaldi.

"Bende seni seviyorum Kageyama! Şimdi utanma ve gözlerini açıp bana bak lütfen." Karnımın kelebeklerle dolduğunu, kalbimin ise heyecandan koştuğunu hissediyordum. Yüzümü kaldırmaya çekiniyordum çünkü kıpkırmızı olduğunu biliyordum.

Olduğum yerde öylece dururken sıcak kollarını belime dolandığını hissettim. "Pekala sanırım tek taraflı sarılmam gerek. Olsun, bu da yeterli." Diye söylendi Hinata.

Anlık bir refleksle ona doğru dönerken kollarımı sıkıca ona sardım.

Bu turuncu saçlı çocuk bir güneş gibi parlak gülümsemesiyle hayatıma girmişti. Şimdi ise sevgisiyle beni ısıtan değerli biriydi. O benim hayatımın dönüm noktasıydı.

"Seni seviyorum, Hinata."

-

Kitabı mahvetmiş gibi hissediyorum ama öylece bırakmak istemedim.. Yani pek içime sinmedi sizde final bölümünü sever misiniz bilmiyorum ama elimden geleni yaptım çünkü gerçekten tek bir fikir yoktu aklımda.. ayrıca utangaç kageyama kalp ben >.<

O zaman derin bir nefes alıyorum ve başlıyorum...

Love in the secret garden kitabımı okuduğunuz için teşekkür ederim. Attığınız tüm yorumlar ve votelar beni o kadar mutlu etti ki anlatamam.. Lütfen kendinize iyi bakın bir sonraki kitaplarda hepinizle görüşmek üzere!!
sizi seviyorum!!<3

love in the secret garden ' kagehinaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin