𝐂𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐎𝐟 𝐌𝐲 𝐄𝐮𝐩𝐡𝐨𝐫𝐢𝐚 | 𝐘𝐞𝐨𝐧𝐛𝐢𝐧 𝐩𝐥 𝐭𝐥

[02]

Minął miesiąc, a Yeonjun wciąż nie rozmawiał z Soobin'em. Kiedy miał to zrobić, gdy młodszy ciągle wracał późno do domu albo go unikał, nawet w ich własnym miejscu zamieszkania?

Yeonjun czuł się, jakby dzielił mieszkanie z jakimś ignorantem, a nie ze swoim chłopakiem. Na pewno nie pomogło to jego poczuciu niepewności, która nie dawała mu spokoju za każdym razem, gdy kolega z pracy Soobin'a wstawiał jego zdjęcie, gdzie był on otoczony dziewczynami i chłopakami. Wszyscy oni byli zdecydowanie za blisko, przekraczając granice.

Naprawdę nie potrafił się nie martwić, myśląc czy aby na pewno jego chłopak nie jest taki jaki był w liceum.

"Soobin, masz do mnie jakiś problem?"
powiedział pewnego dnia.

Oczywiście, był to kolejny weekend, w którym Soobin powiedział, że jest zmęczony, aby iść na randkę. A więc wylegiwał się przed telewizorem, oglądając jakiś program rozrywkowy.

Młodszy nagle skrzywił się, po usłyszeniu pytania. Yeonjun stanął przed ich zamszową kanapą, mając nadzieję, że w końcu porozmawiają.

Ostatecznie Soobin westchnął i znudzonym głosem odpowiedział, "Co próbujesz powiedzieć, Yeonjun?"

"To nie jest odpowiedź na moje pytanie."

"Czemu wogóle zadajesz takie głupie pytania?"

Nonszalancja w głosie młodszego dźgnęła serce Yeonjun'a, a on się zawachał. Lecz zanim zdążył znowu zadać pytanie, Soobin wstał i zaczął się rozciągać.

"Zapomniałem, że obiecałem mojemu koledze z pracy, że pomogę mu dzisiaj z projektem, więc będę się zbierać." Delikatnie musnął czoło Yeonjun'a. "Możliwe że pójdziemy potem się napić. Mogę wrócić późno, więc nie czekaj na mnie."

I to było tyle. Chociaż okazał Yeonjun'owi trochę czułości. Pocałunek w czoło był lepszy, niż nic.

+×+

Yeonjun westchnął chyba już z setny raz. Wszyscy jego znajomi patrzyli się na siebie, zmartwieni.

Oczywiście był tam jego przyjaciel, Taehyun, młodszy brat Yeonjun'a, Beomgyu i przyjaciel Beomgyu, Huening. Beomgyu zebrał ich wszystkich, bo zobaczył że jego starszy brat był ostatnio w rozsypce i chciał poprawić mu humor. Więc, zaprosił każdego na obiad w sobotę, gdyż jest to czas gdy starszy ma dwa dni wolnego, a młodsi nie mają szkoły.

"Hyung, jeśli coś się dzieję, możesz nam powiedzieć," podpowiedział jego młodszy brat, miło się uśmiechając. "Jesteśmy tu dla ciebie."

Wszyscy koło niego potrząsnęli głowami, potwierdzając.

Po usłyszeniu tego, starszy westchnął raz jeszcze. "Nie wiem co mogłem zrobić, albo robię źle," zaczął. "Lecz... Soobin ostatnio się jakoś... oddalił. A ja.. tęsknię za nim.. bardzo za nim tęsknię."

Teraz, Choi Yeonjun stał się emocjonalnym mężczyzną. Przez większość czasu był dumny z tego, że jest spokojny. Ale rozmawiając o Soobin'ie... czuł, jak łzy kłują mu się w oczy i chciał, żeby odeszły.

"Nie mogę nic zrobić z tą myślą, ale może on jest... znudzony?" spytał resztę. Wszyscy spojrzeli na siebie zmieszanym wzrokiem, więc kontynuował. "Wiecie, jaki Soobin kiedyś był. Miał nowy romans prawie w każdym miesiącu, bo szybko się wszystkimi nudził. Jestem zdziwiony, że tyle wytrzyma-."

"Hyung! Nie mów tak!" zawołał Beomgyu, szeroko otwierając oczy. "On cię kocha, dlatego tak jest. Tak powiedział gdy wyznawał ci uczucia, prawda?"

Yeonjun przypomniał sobie ten czas i się lekko zaśmiał. "No tak, to pewnie dlatego tyle wytrzymałem. Ale sądzę, że już się mną znudził." Westchnął. "Spójrzmy prawdzie w oczy. Jestem nudny. Mam nudny wygląd. Nudne zainteresowania. Nawet moja praca jest czasem nudna!"

Znowu westchnął.

W tym czasie, najmłodszy, Huening wydął usta, patrząc na starszego brata swojego przyjaciela.

"Hyung, gdzie jest teraz Soobin-hyung?" spytał.

Yeonjun wzruszył ramionami. "W domu... tak myślę. Ale powiedział, że idzie do klubu dziś wieczorem ze swoimi kumplami z pracy. Widocznie są urodziny któregoś z nich."

Huening nagle się ocknął i wyszeptał coś do ucha Beomgyu. Jego brat przez chwilę marszczył brwi, zanim rozpromieniony wyszeptał coś tym razem do ucha Taehyun'a. Cała trójka nagle na niego spojrzała z uśmiechem na twarzach.

Starszy obdarował ich zaciekawionym wzrokiem. Gdy Huening Kai coś knuje.. nie może być dobrze.

｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆ ｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆ ｡･:

Checie wrócić do szkoły czy raczej uczyć się dalej w domu?

- Ja wolę w domu ^^

Miłego wieczoru ♡'･ᴗ･'♡