លង់ស្នេហ៍បងមេក្រុមធ្មេញទន្សាយ 🐰❤️🦁( ចប់ )

ភាគទី 8

In The morning

   ម៉ោង 8 ព្រឹក

Xiao Zhan និង YiBo គេទាំងពីបានរៀបចំ
ឥ វ៉ានរួចអស់ហើយ នៅតែយកសំបុត្រចេញពីរពេទ្យទេ

« តោះពួកយើងទៅបានហើយ » YiBo និយាយព្រោះមុននេះគេបានដើរទៅយកសំបុត្រ
ដែលបញ្ជាក់ថាពួកគេអចចេញពីពេទ្យបានហើយ
« Ok » និយាយហើយក៏ដើរចេញពីបន្ទប់តាមរាងក្រាស

តាមផ្លូវ

« ចង់ដើរលេងទេ » YiBo សួរព្រោះមើលទៅមុខអ្នកជាសង្សារមិនស្រស់សោះ
« មិនបាច់ទេ » Xiao Zhan តបតែភ្នែកសម្លឹងមើលទៅក្រៅបង្អួចរថយន្ដ
« អូនកើតអី រឺមួយមិនស្រួលខ្លួន » YiBo នៅតែសួររាងតូចព្រោះគេមិនស្រណុកចិត្តនោះទេ
« គ្រាន់តែអារម្មណ៍មិនល្អបន្តិច » Xiao Zhan
« អូនមានរឿង អូនត្រូវតែប្រាប់បងណាកុំទុកវាក្នុងចិត្តអី » YiBo
« នឹក ប៉ាម៉ាក់ » រាងតូចនិយាយដោយទឹកមុខស្រពោន
« ចង់ទៅលេងគាត់ទាំងពីទេ » YiBo សួរ
« បងដឹងហេស៎ » Xiao Zhan ងាកមកមើលមុខអ្នកជាសង្សារ
« ម៉េចបានថាមិនដឹងសង្សារទាំងមូលណា  តោះកុំអោយខាត់ពេល ចាំយប់ចាំចូល » YiBo
« អឹម » ក្រហឹម ហើយញញឹមដាក់រាងក្រាស

ងាកមកក្រុមហ៊ុនដ៏ធំក្នុងទីក្រុងវិញ

« រឿងដែលយើងអោយឯងស៊ើបយ៉ាងម៉េចទៅហើយ » មនុស្សវ័យចំណាស់ម្នាក់បានសួរទៅកូនចៅជំនិតរបស់ខ្លួន
« មិនទានមានដំណឹងទេចៅហ្វាយ » កូនចៅ
« ចោលម៉ាសៀត គ្រាន់តែក្មេងប្រុសម្នាក់រកមិនឃើញ ឆាប់ទៅរកវាឃើញពេលណាឆាប់ចាប់វាយកមកអោយ » បុរសវ័យចំណាស់នោះនិយាយប្រាប់ទៅកូនចៅរបស់ខ្លួន
« បាទ ចៅហ្វាយ »
« ឆាប់ ចេញទៅ » បុសរសនោះ
« បាទ »  ហើយក៏ដើរចេញ « លោកស្រី » Man ម្នាក់នោះនិយាយនៅពេលដែលឃើញនារីម្នាក់ដើរចូល
« ហឹម »
«  បងសម្លាញ់  » នារីម្នាក់នោះនិយាយ
« អូរ អូនសម្លាញ់ »
« នេះបងខឹងរឿងអ្វីនិង » Ti San
« គឺខឹងដែលពួកចោលម៉ាសៀតអស់នោះរកក្មេងត្រកូល Xiao នោះមិនឃើញនឹងណានេះ ជាង10 ឆ្នាំ ហើយនៅតែរកមិនឃើញទៀត
« បងកុំខឹងអី បន្តិចទៀតវានិងចេញមកហើយ រឿង កូនយើងនិងឆាប់បានសងសឹក » នាង និយាយញញឹមចុងមាត់យ៉ាងកំណាច

Skip

ពេលយប់

រាងតូចនិងរាងក្រាសក៏បានមកដល់ជុំរំវិញ អ្នកគ្រប់គ្នាក៏មានការសប្បាយចិត្ត ព្រោះឃើញមេងកងគេត្រប់មកវិញ ម្នាក់ៗនាំគ្នាសួរដល់ថ្នាក់មិនមានពេលអោយគេទាំងពីអ្នកនៅក្បែរគ្នាទោះយប់ក៏ដោយ ដោយទ្រាំមិនបានអុី បូ ក៏ហារមាត់និយាយ

« អេ.. ល្មមៗបានហើយអ្នកជំងឺត្រូវការសម្រាក យ៉ាងម៉េចប្រុងសួររហូតដល់ភ្លឺហេស » YiBo និយាយ
« គេ និយាយត្រូវហើយ ពួកឯងឆាប់ទៅសម្រាកសិនទៅព្រោះស្អែកត្រូវហាត់ទៀត » Xiao Zhan
« បាទ ចឹងពួកខ្ញុំទៅសិន លោកមេកងសម្រាកចុះ » អ្នកគ្រប់គ្នានិយាយ
« ហឹម » រាងតូចងក់ក្បាលញញឹមដាក់ពួកគេ ចំណែកអ្នកខាងណោះវិញ មុខដូចអត់បាយ2 មុឺថ្ងៃចឹង

ក្រោយពួកគេទៅអស់រាងក្រាសក៏បានដើរ ទៅបិទទ្វារ ហើយក៏ដើរមកគ្រែគេងវិញ ហើយក៏ដាក់មុខទៅជិតរាងតូច

« មុននេះហេតុអីក៏ញញឹមដាក់ពួកគេ » អុី បូសួរធ្វើមុខឃៅ
« ហ៊ើយ គ្រាន់តែញញឹមសោះថី ខឹង » Xiao Zhan និយាយហីៗ
« ត្រូវ ខឹងហើយខឹងខ្លាំងទៀតផង » YiBo
« អួយ ម៉ោះដេកកុំខឹងច្រើនពេកប្រយត្ន័ឆាប់ចាស់លែងសង្ហា » Xiao Zhan
« លែងសង្ហាយ៉ាងម៉េច អូនលែងស្រលាញ់បង » YiBo និយាយមើលមុខ
« ថឹមថូវហៃ អ្នកណាទៅស្រលាញ់ប្រុសចាស់នោះ បងគិតមើលទៅ » រាងតូចនិយយាញ៉ោះ
« ចាំមើលតែជាទៅ យើងនិងមិនរួចខ្លួនទេ » YiBo និយាយដោយញញឹមព្រានដាក់ Xiao Zhan ធ្វើអោយគេមានអារម្មណ៍ថាស្រៀវខ្លួន
« និយាយស្អីដេកទៅយប់ហើយ » និយយាហើយក៏ដាក់ខ្លួនគេ ហើយក៏មានអ្នកខ្លះគេងឱប ខុសពីអ្នកសរសេរកំពុងតែរៀបដេកដោយ
ដណ្ដប់ភួយពីរជាន់  🌚🌚🌚

សូមរងចាំភាគបន្ត

Good night my reader 💙💜😊