𝐏𝐚𝐫𝐤 𝐉𝐢𝐦𝐢𝐧'𝐬 𝐃𝐚𝐢𝐫𝐲
Sevgili günlük,
Jungkook'tan nefret ediyorum. Taehyung'u benden çalan kişi o. Üç sene önce Fransa'dan göçtü buraya. Aptal gibi ben tanıştırdım onu Taehyung ile. Taehyung onu sevdiğini sanıyor... Hayır, hayır Taehyung onu sevmiyor. Sevemez. Küçüklüğünden beri ben vardım yanında. Her şeyine ben koştum. Eğer birine aşık olacaksa bu ben olmalıyım. BEN. Başkası değil. Özellikle Jeon Jungkook!
Fakat artık bir şansım var. Bir önceki ilkbahar ayrıldılar.
Taehyung savaşa çağırıldığında göçmenler isyan çıkarttı. Neyseki fazla zarar çıkmadan isyan bastırıldı. İki gün sonra isyancılar idam edildi ve tüm Fransız göçmenlerin bir hafta içinde ülkeyi terketmeleri kararı alındı. Haberi aldığımda sevinçten ne yapacağımı şaşırmıştım. Sonunda Jungkook gidiyordu.
Fakat sevincim çok uzun sürmedi. Jungkook, Taehyung'dan ayrılmamak için kasabadan bir kızla evlendi. Merak etme, günlük. Ne yaparsa yapsın Taehyung'u elde edemeyecekti. Jungkook'un ağzından Taehyung'a bir mektup yazdım.
"Başkasına aşık oldum, Taehyung. Seni beklemeyeceğim. Beni unutsan iyi edersin. Çünkü ben öyle yapacağım."
Mektubu Jungkook'un süslediği çiçekli zarflardan birine koyduğumda Taehyung'un inanması çok da zor olmadı.
İnanıyorum. Taehyung kendi ayaklarıyla bana gelecek. O, benden başkasını sevemez. Onun varolma sebebi benim.
