ʚ Overturned thoughts ɞ

10 2 0
                                    

















━━━━━━━

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

━━━━━━━

(๑ • ͈ᴗ • ͈)

Wyjeżdżając z Londynu do Włoch miałam pewność, że ja wrócę to nic się nie zmieni. Wszystko będzie po staremu. Że w mojej szkole będzie tak samo. Moi przyjaciele się nie zmienią.
Lecz się zmieniło.

(๑ • ͈ᴗ • ͈)

We Włoszech było... Normalnie. Znałam język, chociaż nie potrzebnie, bo większość lekcji była prowadzona po angielsku. Nigdy bie widziałam na oczy osoby, która za mnie była w Londynie. Jedynie wiedziałam jak się nazywała. Próbowałam ją trochę wystalkować, lecz do tego się nie przyznaję. Miałam nadzieję, że jej się tam spodoba.

Cieszyłam się z dostania propozycji. Ale nie chciałam zostawiać przyjaciół samych w Londynie.

We włoskiej szkole... Radziłam sobie. Ich system nauczania zbytnio nie różnił się od tego londyńskiego.
Gorzej było ze znajomymi. Niby ludzie tam byli fajni... Ale. Ale to nie to samo. Ci ludzie nie byli tymi, z którymi znałam się od lat.

Żadna włoska dziewczynia nie przypominała Josie nawet w jednym procencie.

A żaden włoski chłopak nie przypominał mi Petera. Moje Petera. Miłego, radosnego i zawsze uśmiechniętego Petera, z którym znała się przez blisko trzynaście lat.

To właśnie za nim tęsknił najbardziej.
Bo to właśnie on był tym, który był zawsze wtedy, kiedy nikogo nie było. To on dotrzywał jej towarzystwa, kiedy jej rodziców nie było w domu.
To on był tym z kim spędzanie wolnego czasu, a nawet uczenie się było najprzyjemniejsze.

(๑ • ͈ᴗ • ͈)

━━━━━━━

━━━━━━━

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.













❝ Fɪɴᴅ ᴏᴜᴛ ᴛʜᴇ ᴛʀᴜᴛʜ ❞Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz