KAYIP

BÖLÜM 6

Görünüşe göre bu polislerden bir iş çıkmayacaktı. İş başa düşmüştü Molly'i kendim aramalıydım. Ablamın arabasına bindim ve eve doğru yol aldım. Arabayı bizim evin önüne park ederek arabadan indim ve karşı komşumuz Marie'nin yanına gittim, Marie adından da belli olduğu gibi biraz yaşlıydı.

-Imm günaydın Marie.

Marie çiçekleri suluyordu. Cevap vermedi.

- Sizden bir konu hakkında yardım isteyecektim de.

-Buraya taşındığımdan beri bana bir selam bile vermeyen sen işin düşünce mi sadece yanıma geliyorsun?

- Hayır efendim ben pek içime kapanığımdır, dedim gülümseyerek.

-Yaaa, peki o zaman ne hakkında yardım isteyecektin?

-Ben işteydim ve eve geldiğimde ablamın evde olması gerekirken onu bulamadım acaba hiç dün gece bir ses duymuş olabilir misiniz?

- Aahh hayatım ben saat 8 oldumu yatarım gece olduğunda hiiç ses duymam ama karşı binadaki Bay Enderson'a sorabilirsin karısı öldüğünden beridir hiç uyumuyor.

Gülümsedim ve teşekkür edip karşı binaya doğru yöneldim. Zili çaldım ve bir süre bekledikten sonra kapının çok yaşlı ve mutsuz bir adam tarafından açıldığını gördüm. Bu Bay Enderson olmalıydı:

-Bay Enderson?

-Evet.

-Dün gece bisikletim çalınmış. Acaba dün gece hiçbir ses duydunuz mu?

Sinirliydi.

-Ben sadece kendi işime bakarım küçük hanım, dedi ve kapıyı yüzüme kapatacakken tek elimle iterek engelledim:

- Ben de sadece kendi işime bakarım ama bisikletim çalındıysa ve bu olay bu sokakta gerçekleşiyorsa sırada ne var diye düşünürüm. Lütfen iyi düşünün dün gece hiçbir ses duydunuz mu?

Adam düşündü:

- Aslında bir korna sesi duymuştum. Saat iki sıralarındaydı. Buna eminim çünkü o sırada en sevdiğim program olan Western Show' u izlyordum. Camdan baktığımda evin önünde bira araba vardı tesisatçı veya çilingirci arabası gibi duruyordu. Rengi gri-turuncuydu.

- İçeri mi park etmişlerdi.

- Evet şu evin içerisindeydi.

- Orası benim evim!

Cevap vermedi. Hüzünü yüzünden belli oluyordu.

- Yalnız uyumak zor olmalı.

- Uyumak imkânsız.