Barış:bebek ne?
D:bebekde iyi ama şimdilik
Arzu:şimdilik derken
D:Nisa hanımın hamileliyi riskli bi hamilelik..belliki stres yaşamış..dikkatli olması lazım..
Arzu:yani bebeyi her an düşüre bilirmi
D:evet..mümkün olduğu kadar yatakdan çıkmasın..üzüntüden stresden uzak olsun..kanama olması kötü olmuş..bebeyi şimdi kurtardık ama bi sonrakı durumda kaybede bilir...
Barış:tmm anladım..peki göre bilirmiyiz?
D:şimdi uyuyo odaya aldığımızda sinir krizi geçirdi belliki bebeyini kaybetmekden korkuyo..sakinleşdirici yaptık..morale ihtiyacı var..bebek konusunda hassas..bakın Barış bey Nisa hanımın düzgün beslenmeye desteye ihtiyacı var...bebekle ilgili durumu uyandığında kendisinede söyliycez..
Barış:peki kanama yine ola bilirmi?olursa..
D:evet ola bilir malesef..olursa bebeyi kaybeder..uyandığında eşinizi göre bilirsiniz..geçmiş olsun der gider..
Barış:benim yüzümden anne..
Arzu:ah be oğlum..sen niye böyle yaptın?ikisinede bi şey ola bilirdi..aklım almıyo nasıl aldır dersin ya öz çocuğunu?Nisa buna üzülmüş belliki..hassas bak o kız annesini babasını kaybetti..bebeyinide kaybetse dayana bilirmi sanıyosun?o bebek onun içinde..bak görüyomusun hemen alışmış ona..çok kırmışsın kızı..şimdi bebeyinde hayatı riskde..inşallah bi daha kanaması olmaz..
Barış:anne isteyerek söylemedim..şaşırdım...duyduğumda..çok üzdüm onu..çok kırdım kalbini..ama telafi edicem..uyansın her şeyi yoluna koyucam..
Arzu:bence de koy..onun iyi olması için sana ihtiyacı var..başka kimseye değil...
Barış:tmm anne der..Nisanın odasına gider..Nisa uyuyodur..Nisanın yanına oturur..Nisaya bakar..elini Nisanın yüzüne götürür..sonra alnından öper..gözünden yaş gelir..özür dilerim..burda olmanın tek sebebi benim..yavaşdan elini Nisanın karnın götürür..elini Nisanın karnına koyar..sendende özür dilerim der ...elini çeker..her şey güzel olucak söz veriyorum..onu kaybetmiyceksin..der..odadan çıkar..
Biraz geçer Nisa yavaş yavaş oyanır..gözlerini açar..yanında hemşire vardır çıkar doktoru çağırır..
Barışa bakar..Nisanın uyandığını söyler..Barış annesiyle birlikde içeri girer..
Nisa:ne oldu der..
Barış.Nisanın yanın oturur..o sırada doktorda gelir...
D:nasılsınız Nisa hanım
Nisa:iyiyim..
D:ağrınız varmı
Nisa:yok kanamam vardı benim..bebeyim der elini karnına koyar..gitti dimi gitti?der ağlar..
D:hayır gitmedi..ama..
Nisa:ama ne
D:dikkat etmeniz lazım..dinlenmeye ihtiyacınız..var..hamileliyiniz çok riskli..bebek yaşıyo ama..
Nisa:ama her an gide bilir..her an kaybede bilirim.
D:eğer dikkat edersiniz..kendinizi yormazsanız üzüntüden stresden uzak olursanız bebeyinizde sizde iyi olursunuz..
Nisa:tmm anladım der..ne zaman çıka bilirim..
D:birazdan çıka bilirsiniz..der odadan çıkar..
Nisa:Arzu anne..çok korktum ben..size söyliyemedim özür dilerim...o istemedi söylememi..keşke size söyleseydimde ona söylemeseydim..
Barış:Nisa ben..çok özür dilerim..
Nisa:ne oldu üzüldünmü bebek gitmedi diye
Barış:hayır Nisa..bak yalnış konuşdum tamam..ama çok pişmanım gerçekten..
Nisa:pişmansın öylemi?ne oldu düşüncenmi değişdi..hangimize acıdın banamı onamı?
Barış:Nisa ne diyosun sen..öyle değil.
Ben ne sana ne ona niye acıyım..sana bi şey olucak diye yani ikinizede bi şey olucak diye..
Nisa:yalan söyleme..o senin umrunds bile değil..sen resmen aldır dedin..düşünmedin..
Barış:sende söyledin..
Nisa:evet söyledim..ama belki senin düşüncen değişir dedim..ama bak istediyin olmadı..görüyomusun o da gitmek istemiyo..hayata tutunuyo....
Şimdi pişman oldum diyosun..
Barış:evet oldum..
Nisa:ama ben bu bebeyi doğurucam..sen istemesen bile bebeyimi doğurucam..
Barış:tmm..o benimde çocuğum.
Nisa:sen onu çocuğun gibi görseydin..
O sırada doktor içeri girer..Barış.çıkış işlemlerini hall etmek için aşağı iner..hall eder..odaya geri gelir..Nisa o sırada hazırlanmışdır..
Barış:kucağımda götürsem.
Nisa:sakat değilim ben..kendim yürüye bilirim.
Barış:biliyorum ama yorgunsun..o yüzden inat etmede kucağımda götüriyim..
Arzu:doğru söylüyo..hadi kızım der..Nisa başını tm diye sallar..Barış kucağına alır..arabaya götürür..birlikde eve dönerler..Barış Nisayı kucağında odaya götürür yatağa yatırdır..
Barış:Nisa..
Nisa:konuşmak istemiyorum..
Barış:neden?
Nisa:ne diyceyini biliyorum..duymak istemiyorum.
Barış:özür diledim işte Nisa ne yapıyım daha..yalnış yaptım..söylemem gerekirdi tamam..sana aldır demem yalnışdı..
Nisa:ne faydası var..bak ne dedi doktor..her an gide bilir..sende mutlu olursun..ama sana diyorum eğer bu bebeyi kaybedersem..asla bebek istemiycem..asla..
Barış:Nisa böyle söyleme..
Nisa:niye?istemiycem..sen diyodun ya şimdi erken ilerde olur diye..eğer bebeyimi kaybedersem ilerde de ben çocuk istemiycem..bir birimize bakarak yaşlanırız artık..tabi evliliyimiz devam ederse..
Barış:ne demek bu..ne demeye getiriyosun
Nisa:senin dediyini..sen dedin ya yeni evliyiz aramız şöyle yok böyle diye..sen bu bebeyi evliliyimiz her an bite bilir..düşüncesine kapıldığın için istemedin..o arada kalır diye korktun..bu evliliyin uzun süreceyine bile inamın yok senin..bu yüzden korktun..kaçtın istemiyorum dedin..
Barış:hayır..ben senden ayrılmayı bu evlilikden vazgeçmeyi hiç bi zaman düşünmedim..ben seni çok seviyorum..
Nisa:düşündün..yalan söylüyosun..
Barış:Nisa bak iki elini Nisanın yüzüne götürür..yalan söylemiyorum...senden asla vazgeçmem..sen istesen bile vazgeçmem..
Nisa:Barışa bakar..ama onu istemedin.
Barış:aptallık etdim tamammı..?hazır hiss etmedim kendimi..ama bak söz.veriyorum..sana da ona da bi şey olmasına izin vermiycem..özür dilerim affet beni ne olur..
Nisa:ne yani şimdi istiyomusun bebeyi..?
Barış:ben hiç bi zaman çocuk istemiyorum demedim ki..baba olmayı tabi istiyorum..ama şimdi olması korkuttu beni..o kadar..ama inan bana ona zarar gelsin istemedim..bunu yürekden nasıl istiye bilirim ki..o benimde çocuğum..elini Nisanın karnına koyar..o benim kanımdan..sen uyurkende özür diledim..ondan..şimdide diliyorum..özür dilerim bebeyim..umarım dünyaya geldiyinde o beni affeder..Nisaya bakar..sen beni affedicekmisin?
Nisa:bilmiyorum..şuan affedemem..uyumak istiyorum..sadece
Barış:tmm anladım...
Nisa:bu gece ayrı odada uyursun..
Barış:tmm öyle olsun..belliki afftetmeye hazır değilsin..
Nisa yüzünü döndürür..
Barış odadan çıkar..aşağı iner..
Nisa:hazır değilim..o kadar kolay affedemem..şimdi burdasın bebeyim..ama her an gide bilirmişsin..sakın gitme tmmı?bak benim annem babam gitti..sende gitme olurmu..?der gözlerini kapatır
Barış aşağı iner..salona gelir oturur..
Arzu:ne oldu Nisa nasıl
Barış:kötü anne..çok kırgın bana..
Arzu:haklı..kusura bakma oğlum..kız sana hamileyim dediyinde..
Barış:anne tmm der bağırır..o sırada Nisa Barışın sesini duyar..yavaşdan kalkar kapıya doğru gelir..
Barış:hatalıyım tamam..sende üstüme gelme artık..zamanında seni itti diye Nisayı suçlamışdım..ben...isteyerek yapmamış ola bilirdi..evet..ama suçladım..şimdi de Nisa beni az daha bebeyimizi kaybetmekle suçluyo..beni suçlu buluyo haklı..ama özür dilemekden başka bi şey gelmiyo elimden..evet ben..kendi ağzımla bebeyimi aldırmasını istedim..ama pişmanım..o anlık durumla bağlı.söyledim..ama sende üstüme gelme anne..der kapıdan çıkar..
Arzu:oğlum dur desede Barış kapıdan çıkıp gitmişdir..
Nisa merdivenin başından:Arzu anne der..
Arzu:Nisanın yanına kalkar..sen niye kalktın kızım bak hiç söz dinlemiyosun
Nisa:Barış nereye gitti..?
Arzu:sinirleri bozuldu..biraz hava almak onada iyi gelir..
Nisa:duydum..her şeyi..niye öyle söyledin anne?keşke sen üstüne gitmeseydin..çok üzgün biliyorum..pişman olduğunuda görüyorum..ama elimde değil..
Arzu:tmm kızım gelsin ben yine konuşurum..hadi gel der Nisayı odasına götürür..
Gece olur Barış.hala eve gelmemişdir..
Nisa eliyle oynar...kendi kendine:gelmiycekmi eve?nerdesin Barış der..nereye gittin der..ya benim yani bizim sana ihtiyacımız var..dimi bebeyim?der bebeyiyle konuşmaya başlar..tmm ben babana kırgınım ama sonuçta şuan yanımızda ola bilirdi..
Barış anahtarla içeri girer..yukarı doğru çlkar...Nisa geldiyini duyar..hemen gözlerini kapatır..Barış odaya girer..Nisanın yanına gider..üstünü örter.elini Nisanın saçına götürür..yanağını okşar..yanağından öper..iyi geceler der..gider...kanepede uzanır..
Nisa:gözünü açar bakar..içinden:ya nasıl uyuycak orda ya..uyursa uyusun bana ne..insan karısının yanına uzanır dimi...öküz işte..yok üstü açıkda uyur şimdi..der..yeni uyanmış gibi gözünü açar başını kaldırır..
Barış uyandığını görür..hemen kalkar..iyimisin bi şeyin yok dimi ne istiyosun söyle?
Nisa:Barış sakin ol..iyiyim ben..
Barış:ağrın falanmı var...?benim yüzümden ya..
Nisa:hayır yok bi şeyim..bi dinle..der..
Barış:niye kalktın o zaman?
Nisa:sen ordamı uyuycaksın neden diğer odada uyumuyosun?
Barış:burda uyuycam..yalnız bırakamam seni..
Nisa:ama orda nasıl uyuycaksın..sığmazsın ki oraya..belin ağrır..
Barış:idare ederim ben..hadi sen dinlen..
Nisa:istersen burda uyu...
Barış:hayır..orda uyuycam ben..sen kendini bebeyimizi düşün..ben uyumuycam zaten..bi şey istersen söyle..der kalkarken..
Nisa:sen neden geciktin?
Barış:hava alıyodum..düşünüyodum..
Nisa:kendini suçluyosun biliyorum..annenle konuşduklarınızı duydum..
Barış:suçlu benim ilk başta kabul etseydim..her şey farklı olurdu..
Nisa:Barış anneni itmemde beni suçladığın için..şimdi ben bebeyimizin durumunda senin yüzünden dediyim için kısas aldığımı düşünmüyosun dimi
Barış:hayır...düşünmüyorum..der Nisanın alnından öper..semn şimdi güzelce uyu bi şey istersende söyle..
Nisa:aslında bi şey istiyorum..
Barış:ne istiyosun?der Nisaya bakar..
