240 THE MOTEL OF ELLEZABETH

----------------
5678

"Wag kang matakot anak" ani ni mama niyakap ko si mama dahil sa mga nasabi niya sa akin natulog kaming magkayakap sa malamig na simoy ng hangin sa gabi lumipas ang araw, at nobyembre uno na at kasalukuyang idaraos ang undas para sa mga yumaong patay naging abala ang lahat liban sa akin tulala ako at iniisip ang mga taong buhay at papaano namatay? At anong dahilan para mamatay?

Natakalukbong sa aking buong katawan ng kumot na syang nagpoprotekta sa akin dahil sa dala ng sobrang malamig na hangin..

Umaga na pero parang gabi parin siguro ay dala ito ng low pressure area na bagyo nakaupo ako sa kama at pinagmasdan ang buong paligid mayamaya ay nakalanghap ako ng masang-sang na amoy dugo sa loob ng kwartong ito..

napaisip ako at inamoy palalo ang nakakasukang amoy, na cre-creepy na talaga ako sa kwartong ito? At nagsitayuan pa ang mga balahibo ko sa kaba at ang dilim dilim pa ng paligid maging ang labas

"Sa ngalan ni Jesus amen." Utal ko at biglang nag iba ang mabahong hangin at napalitan ng mabangon sampaguita ang buong silid ko.

"Anak!" bungad ni mama sa pinto sabay na nangisi ngumisi ako
"Po?"
"Ayus ka lang?"
Tumango ako
"Bumaba kana para mag almusal!" tumaas taas pa ang kilay niya mas lalo lang tuloy akong napangisi

Bumaba na nga ako at nilakad ang kusina habang sa pagbaba ko palang sa hinagdanan sa pangalawang baitang doon sa kanan at sentro ng lamesa na nilalagyan ng picture ng humakbang ako ng isa ay tinitigan ang letra na gawa sa kung anong patalim ng basahin ko ay 'ellezabeth'
"Ellezabeth?" ulit ko sa pagbigkas at sabay na hinawakan ang pangalan

"Anong ginagawa mo?" Isang baritonong boses mula sa likod ko ang nagpaiktad sa pagtingin doon

"Ah wala!" I laid at umalis din
Bakit ganoon iyon?

Napakaseryuso  naman lalo na yung tinanong nya ako nong una.. Pero may mukha sya at tsk kung hindi lang sana kita pinsan.... Napailing iling ako sa pagkakahumaling ko sa pinsan ko. lumakad na ako at kumain kasama sila at nagdaan na ang oras at gabi na.

Handa na nga ang lahat sa planong pagpapabukas mamaya para dalawin ang lolo at Lola namin sa puntod.....

Nagdala ako ng flashlight at kung ano pa at nilagay sa maliit na backpack nilakad ko ang kotse sa baba dahil nasa taas ako at babyahe na kami ngayon, hindi ko kasama ang magulang ko at kasamang nagbyahe ang pamilya ni tita Ellen at kapatid ni tito victor,walo kami sa isang van, mapatanda at bata , dalagita at maging binata ang nasa loob.

Habang nasa kahabaan ng byahe ay parang hindi ako kumportabli na parang gusto kung bumalik na lang kina mama dahil niyaya ako ni papa na sa kanila na lang sumakay at may dadaan pa saw sila, kaya lang itong si Tita Ellen ay gusto akong makabanding sa byahe kaya ayon pumayag ako.....

Naiinitan na ako at sabay na tumotulo ang pawis ko sa mukha at pagbilis ng tibok ng puso ang nararamdaman ko at napahawak ako doon

"Ok ka lang?" tanong bigla ni tita kaya nilingon ko siya at binigyan ng tango
"Dala mo ba ang gamot mo? Yung in healer?" Usisa niya kaya tumango ulit ako
"Opo.. dala ko po!" malamig kong saad
"Ah mabuti kong ganoon para hindi ka atakihin sa puso!" aniya pa tango na lang ako ng tango dahil hindi ko talaga maatim ang nararamdaman ko ngayon

Tumingin ako sa likod at nakita ang maamong mukha at mala anghel ha hulma na gwapo kong pinsan na si crozet  na tulog....

Sa wakas ay nakarating na kami kong saan kami pupunta ng mga kamag anakan, pag apak ko sa lupa ay nakita ko ang gate na paraiso at bahay na parang museum at takang tanong ko sa aking isip na bakit ganito?at Bakit dito pa?