"sonunda astı kendini karadut ağacına. o ağacın kökleri hepimizin yüreğine dalmıştı. hep birlikte yemiştik meyvelerini, hep birlikte gülmüştük gölgesinde. ama o, tek başına astı kendini karadut ağacına."
¹⁷⁰⁴²⁰
ŞİMDİ OKUDUĞUN
᷄hüzün ağaçlarına asıldım, kaldım. ᷅
Poetryanlatılmayacak duygular, kaybedilmiş dizelere saklanırmış. ─────────────────────── *onyedi nisan'ın hissettirdiklerinden ve istemeden neden olduğum birkaç durumun hapishanesinden selâmlar.*
