Chapter 1
"Carol, 'yung sinabi ko sa'yo 'wag mong kalimutan, ha? Secret lang natin 'to..." sabi ni ate sa akin ng naghihintay kami sa gilid ng pedestrian lane at hinihintay na ang mga taong tatawid naman ang pwedeng lumakad sa daan.
Tumango ako sa sinabi ni ate at ngumiti. "Oo naman, ate. I'll zip my mouth, promise!" parang batang sabi ko kahit kinse anyos na ako.
Ngumiti naman si ate at tumango sa akin. "Siguraduhin mo 'yan, Carol." Birong pagbabanta ni ate na ikinatawa ko.
Ang sekretong na ipanakatiwala ni ate sa akin ay may boyfriend s'ya. We don't want dad will know that ate have a boyfriend right now, because... sadly, she was bound to marry someone. For freakin' business.
We successfully got out from our bodyguards, thanks to our skill for being a rebel. Well, sa totoo lang ako lang 'yong mas sumusuway sa parents ko. Si ate, once lang 'yan sumuway, ngayon lang pero natuto rin s'yang tumakas dahil sa akin. Like sister and sister kaya 'to.
"Tara na ate!" una ako sa lahat ng mga taong pumunta sa pedestrian lane at huli na ng mapagtanto kong gulong na ako pagilid sa daan at nauntog pa ang ulo ko.
Narinig ko ang mga sigawan ng mga ato sa paligid kaya pilit kong dinidilat ang mata ko dahil pumipikit na 'to dahil sa hilong nararamdaman.
Bumangon ako kahit pilit akong pinapakalma ng mga ato sa paligid ko dahil narin sa mga sugat na natamo ko pero mistula akong manhid dahil hindi ko na naramdaman ang mga hapdi ni ang sugat na natamo ko ay hindi ko na ramdam.
"A-ate..." nanginig ang boses ko ng makita ang babaeng nakahandusay sa sahig at dugoan. Lumapit ako. "Ate!" nabasag ang boses ko at nag-uunahang bumagsak ang mga luha ko nang mahawakan ko ang kamay n'ya. "Ate, 'w-wag kang maglaro ng gan'yan! Hindi ako natutuwa!" pilit kong maging masaya dahil baka naglalaro lang si ate at prank na naman n'ya ito. "Ate!"
"Ate!" napa-upo ako sa pagkakahiga at namamawis habang hiningal.
Nanaginip naman ako sa msalimuot na nakaraan. Lagi nalang ako dinadalaw ng konsensya sa nangyari. Kahit anong gawin at sabi ng iba na hindi ko kasalanan 'yon hindi ko parin maiwasang hindi ma-guilty.
Napassabunot ako sa buhok ko at paulit na ulit na sinasabing 'sana ako nalang 'yon! Sana ako nalang ang nasagsaan!' Huli na ng mapagtanto kong umiiyak na ako sa sakita at bigat ng nararamdaman ko at naginginig ang mga kamay ko.
"Ahh!" malakas kong sigaw sa sakit at bigat ng dibdib ko. Nahihilo narin ako pero pilit akong tumatayo para kunin ang pangpakalma ko.
Nanginginig ang mga kamy ko habang ang isang ko ay sapo-sapo ang dibdib ko dahil sa sakit na dinadamdam. Shit! Lagi nalang ganito ang nangyayari sa akin but no one cares. Dumagdag ang pait sa Sistema ko na mas nakadagdag sa nararamdaman ko ngayon.
Hihiwain ko sana ng may marahas na kumuha n'on sa kamay ko nang tangkain kong laslasin ang pulsohan ko. Ang kumuha n'on ay ang lalaking 3 taon ko naring naging condo mate.
Umiiyak ako ng pilit kong kinukuha parin ang patalim sa kamay n'ya.
"Carol, stop it!" mariin ang pagkakasabi n'yang iyon pero umiling ako at patuloy na inaabot ang patalim sa kamay n'ya. S'yempre hindi ko makuha dahil mataas at may kalakihan ang katawan ng lalaking 'to.
"Levi, k-kailangan ko 'yan. I-I'm in pain. Please..." I begged him while my tears are still flowing through my cheeks.
Huminga s'ya ng malalim na para bang hindi alam ang gagawin sa akin. "How many times I told you that if you're in pain, just sleep and think positive." Malamig na boses na lintanya sa akin pero patuloy parin ako sap ag-iyak.
