Chapter 3
When we arrived at our condo, we are still filled with silence. It was even awkward dahil first time akong nakasakay sa sasakyan ni Levi.
His jaw was clenching every time I'll glance to his direction earlier in his car. I don't know but he looks so angry and pissed of something. I doubted that it was about the scene earlier.
That scene.
It was so horrible in my imagination if Levi weren't there. My system wasn't calming and my heart beat still going fast as if I was running how many meters.
"Here," isang baso na may lamang tubig ang humarang sa paningin ko. I accepted it while my hands are shaking.
Ininom ko at bumuntong hininga ng maubos ko 'yon. Naka-upo ako sa sofa dito sa sala dahil na rin sa pangingini gng kalamanan at tuhod ko.
Okay... I am still weak.
Bumuntong hininga ulit ako bago sinapo ang buong mukha ko gamit ang mga palad ko at tumungo habang tahimik ng umiiyak. Ayaw pa ring mawala sa isip ko ang posibilidad na mangyari sa akin without Levi.
Am I scared of death?
Am I not yet ready?
But... All of my life I wished to replaced my sister's position that day. That day... Pero bakit ngayon na may pagkakataon na possible ngang mamatay ako, bakit takot ako sa mangyayari?
Nagiging duwag na ba ako sa kamatayan na gustong-gusto ko noon?
I don't know... I don't fucking know.
Naramdam kong umupo si Levi sa tabi ko, rinig rinig ko ang bigat ng paghinga nito. I should thank you Levi for being there.
"T-thank you..." mahinang sabi ko habang sapo-sapo pa rin ang mukha ko.
"I hate saving people from danger, Car," napatingin tuloy ako sa kan'ya ng sabihin n'ya iyon. Hindi ito nakatingin sa akin. "I don't know what urged me to do that. Fuck, you really look like her." Pagkasabi n'yang iyon ay tinginan n'ya ako.
Hindi ko inalintana ang mukha ko ngayon nang magtagpo ang kulay tsokolate n'yang mata sa itim kong mata. Rinig na rinig ko ang pagkabog ng dibdib ko nang magtama ang mata naming dalawa.
Una akong umiwas ng tingin. It was like he was taking my soul out of my body. I can't stand meeting his gaze with such anticipation and breath taking eyes. Masyadong nakakawala sa wisyo gaya ng nararamdaman ko ngayon.
I was distracted about my thought earlier because of his eyes. With no emotion but it's beautiful.
Huminga ako ng malalim. You suck, Carol. What are you even thinking? Baliw na siguro ako at sobra ko namang pinuri kahit sa mata lang ang Levi na 'to.
Naramdaman kong tumyo ito kaya napatingin ulit ako sa kan'ya at nasa hamba na ito ng pinto ng kan'yang silid.
"Go to your room and forget what happened earlier. Susunduin nalang kita every time you're done at work. Fuck..." hindi ko na narinig ang kan'yang sinabi dahil pumasok na agad ito sa kan'yang silid.
Ako naman ay nakatanaw pa rin sa kan'yang pintuan at kapagkuwan ay sumandal sa sofa. Ngumiti ako ng pilit habang nararamdaman ko ang kirot sa puso ko. Ate, I think I am not ready... I am sorry.
Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako kakaiyak ng tahimik at naramdaman ko na parang may bumuhat sa akin dahil sa matipunong braso na para akong binubuhat pero hinayaan ko nalang ito at pumikit lang.
"I told you to go in to your room to rest. You are a stubborn, woman." Narinig kong reklamo na boses ni Levi. Sigurado akong s'ya ang bumuhat sa akin, kami lang naman ang tao rito. "And your eyes are full of tears, hindi nauubos sa kakaiyak," dinagdagan pa nito ang sinabi at naramdaman ko ang malambot na bagay sa likod ko.
