Unicode
"kim tae hyung မင်းငါ့တိုက်ခန်းမှာလိုက်နေ.."
"ဟမ် jung...."
"မာမီသားသူ့ကိုခေါ်သွားပြီနော်"
အတင်းလက်ကိုဆွဲပြီးဆိုင်ပြင်ခေါ်ထုတ်လာတဲ့ကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့သူ...
"ဟဲ့ သား အော်.ငါတောင်းပါတယ် jung kookတို့ကအဲ့လိုပဲ။taeလေးကိုငါသွားပြန်ခေါ်ပေးမယ်နော်"
"ရပါတယ်နေပါစေ။ jung kookကလူငယ်ပဲဟာလွှတ်လွှတ်လပ်လပ်နေချင်မှာပေါ့ ။ငါသဘောတူပါတယ်။မနက်ဖြန်မှသားလေးပစ္စည်းတွေ jung kookတိုက်ခန်းကိုလာပို့ပေးလိုက်မယ်။"
"ကျေးဇူးပါဟယ်။ငါ့သားတစွတ်ထိုးဟ"
ဆိုင်ထဲကစကားဝိုင်းလေးကတော့နွေးထွေးနေဆဲ
အပြင်ဘက်ခြမ်းမှာတော့...
"Jung kook..."
"ဘာလဲ"
"ဟို..ဟိုငါ့လက်နာနေပြီ"
သူဆွဲထားတာမနက်ကဒဏ်ရာရထားတဲ့လက်ကြီး။ပြီးတော့လက်ကိုဆောင့်ဆွဲပြီးခေါ်လာတာမို့နာနေတဲ့ပုခုံးကပါနာလာရသည်။
"နာပါစေပေါ့ ငါနဲ့ဘာဆိုင်လဲကားထဲ၀င်"
အော် နာပါစေပေါ့တဲ့လား။အေးပေါ့လေငါ့လိုလူတွက်မင်းဆီမှာကြင်နာခြင်းဆိုတောင်တစ်စိုးတစ်စီတောင်မရှိပါလားကွာ။
တဖြည်းဖြည်းငါလည်းဒဏ်ရာတွေနဲ့နေသားကြအောင်သင်ယူကအုန်းမယ်။
မင်းပြန်ချစ်လာမယ့်တစ်နေ့ထိငါ့ကတောက်တဲ့လိုမင်းဘေးမှာကပ်နေမှာ။
သူ့လက်ကိုကိုင်ရတာနွေးတော့နွေးသားပဲ။kim tae hyungမင်းလက်လေးတွေက ဂွမ်းသားလေးလားဘာလို့အဲ့လောက်ထိနူးညံနေကတာလဲ။
မင်းဆီကငါကြိုက်တဲ့နောက်ထပ်တစ်ချက်ကမင်းလက်သွယ်သွယ်တွေပဲ Kim tae hyung။
ကားမောင်းနေတဲ့တစ်လျှောက်လုံး သူမျက်နှာလေးကိုခိုးခိုးကြည့်ကတာအမော။
တစ်ချက်တစ်ချက်အကြည့်ခင်းဆုံတိုင်းမှာရင်ခုန်လွန်းလို့ရူးမတက်ပဲ။
At home
ကားပေါ်ကဆင်းလာတော့လည်း လူကိုဘာမှအသိမပေးပဲနှစ်ထပ်တိုက်အိမ်လေးထဲ၀င်သွားတဲ့သူ။
YOU ARE READING
Still With Me
Fanfictionအတိတ်မေ့သွားချင်တယ်......... ငါသာအတိတ်မေ့သွားရင်ငါအရမ်းချစ်တဲ့မင်းကိုလည်းမေ့သွားခဲ့ရင်... အရာအားလုံးကိုမေ့သွားရင်... သိပ်ကောင်းမှာပဲ။ Taekook Sope Zawgyi and unicode
