Sonunda tren durmuştu uyuyan ronu uyandırmak için hızlıca sarstım
Y/N: Ron uyanıcağını ümit ediyorum
Ron: hıhıhııııdedi mırıldar gibi bir sesle
Y/N: İyi böyle gidersin geri Londraya kadar hadi biz inelim
Hermoine gözlerini devirdi ve ronun kafasına kitabını geçirince ron artık kalmak zorundaydı. Hogwarst a doğru yürürken birini gördüm onu Dracoyu.
Onu nerde görsem bakmaktan kendimi alamıyordum. Hiç tanışmamıştık bile. Onu son gördügüm halinden biraz farklıydı artık endişeli değil boş bakıyordu gözleri sanki hiçbir sıkıntısı geçmemiş aksine artmış ama o artık umursamıyor gibiydi ona baktığımı farketmiş olacak ki dönüp bana baktı nedense heyecanlanmıştım ama saniyesinde gözünü geri çevirdi
Harry: Hey nereye bakıyosun öyle daldın gittin
Y/N: H-hiç okula bakıyordum ne kadar da büyük
Hermoine: Evet öyledir Dumbledore bile okulun bütün sırlarını bilmedigini iddia ediyor
Ron: O değilde ben acıktım karnım zil çalıyo şuan
Y/N: Sen ne zaman doydun ki Ron
Gülerek içeri girdik tam büyük salona doğru ilerlerken flich beni durdurup Dumbledore adını seslenince gireceksin dedi
Dumbledore: Hepinize merhabalar Hogwarst da yeni bir yıla hoşgeldiniz geçen sene çok zor bir seneydi ve birçok şey atlattık bircok kayıplarımız oldu onları saygıyla anıyoruz ama artık endişelenmenize gerek voldemort gitti gelmemek üzere gitti
Herkes onaylar gibi kafasını salladı.
Dumblemdore: Şimdi sizi, bizi voldemorttan kurtaran kişiyle taniştırmak istiyorum ama kendisi ayrıca voldemortun kızı
Herkes şaşırmıştı birbirlerine fal taşı gibi açilmış gözlerle bakıyolardı sabahtan beri ruhu cekilmiş gibi boş gözlerle oturan draconun yüzünden cok garip bir ifade geçmişti. Dumbledore devam etti
Dumbledore: Ona karşı ön yargılı olmanızı istemem çünkü o bizi kurtardı gelebilirsiniz Bayan Riddle bina seçmeniz yapılacaktır
Oldukça yavas ve heyecanlı bir şekilde içeri girdim herkes bana bakıyordu seçmen şapkanın önüne oturdum ve şapka konuşmaya başladı
"Hımmm, tuhaf çok tuhaf babanı öldürecek kadar cesursun ama aynı zamanda zekisin de oldukça zekisin birçok konuda başarılı olabileceğini görüyorum seni nereye yerleştireceğimi biliyorum"
Kesinlikle gryffindora gitmek istiyordum bütün arkadaşlarım hepsi oradaydı ayrıca slytherine secilirsem babam gibi olacağımı düsünmelerini de istemiyordum
"SLYTHERIN"
Tam anlamıyla yıkıldım harry ron ve hermoine bana oldukça mutsuz bir şekilde bakıyorlardı. Tek bos yer olan kısa saçlı bir kizın yanına oturdum Pancy mis adı oyle sesleniyorlardı
Pansy: yüzun sirke satıyo ama merak etme bizde baba katili birini gururumuz olarak görmuyoruz
Oldukça soğuk bir şekilde yüzüne baktım
Y/N: Birşey mi dedin
Gözlerini devirip önüne döndü. Yemek faslı bitmişti herkes yavaş yavaş yatakhanelere dagılıyordu ben de prof. ,Mcgonnagal la beraber cüppemi almaya gittim geri geldiğimde hermoine ve dracoyu gördüm dracoyu ilk defa gülerken görüyordum hermoine ise şaşkın gibiydi biraz daha yaklaştım
Draco: Dalga geçmiyorum Hermoine cidden artık safkan takıntım yok aramızdaki sorunları haledebiliriz
Hermoine: Bilmiyorum draco sana güvenemiyorum birdenbire bana boyle şeyler söylüyorsun
Draco: Belki de yıllarca söylemek istediklerimdir bunlar olamaz mı?
Nedense kalbime bir ökuz oturmuş gibi hissediyordum ne olmuştu böyle kendine gel Y/N onu tanımıyorsun bile böyle hissetmem normal miydi ?
Y/N: Hermoine ne yapıyorsun burda
Hermoine: Y/N almışsın cüppeni cok sevindim bizde dracoyla sohbet ediyorduk
Dracoya dondüm buz gibi bakışlarıyla bana bakiyordu bir cesaretle elimi uzattım
Y/N: Selam tanışamadık ben Y/N
Draco hermoineye dönerek
Draco: Arkadaşlarını iyi seç bence, babasını öldüren arkadaşına ne yapar sen düşün.
Bana bakmadan omzuma çarpıp geçip gitti o kadar kırılmıştım ki gözlerim dolacaktı nerdeyse hermoineye belli etmemek icin hemen yatakhaneye gittim ve uyudum.
![](https://img.wattpad.com/cover/254892505-288-k687199.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Draco Malfoy ile Hayal Et ~ GÖL
FanfictionY/N: Ayrılalım diyorum anlamıyor musun ? Sen onu seviyorsun onunla ol Draco: Sende mi beni hiç sevmedin... * İlk kitabım olduğu için yazım yanlışları ve cringe yerler var, mazur görün *