Y/N: Ayrılalım diyorum anlamıyor musun ?
Sen onu seviyorsun onunla ol
Draco: Sende mi beni hiç sevmedin...
* İlk kitabım olduğu için yazım yanlışları ve cringe yerler var, mazur görün *
Yine bok gibi bir güne daha uyandım, banyoya gidip yüzüme su çarptım, aynaya baktım son 3 aydır yaptığım gibi dün gece yine içmiştim saçlarım dağılmış gözlerim şişmişti,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
yaz tatilinin sonuncu günündeydik. Yarın hogwartsa geri dönücektik ama ne zaman arkama baksam 3 ay önceki o olay aklıma geliyor ve kendimden nefret etmemi sağlıyordu
3 ay önce...,
Babam birden asasını çıkarttı ve bağırdı,
Lucius: Oblivate...
Harry Y/N' i itti ama büyü çoktan ona doğru gelmişti, Y/N düstü ve kafasını yere çarpıp gözlerini kapattı. Herkes yanına doğru koşarken ben olduğum yerde şok geçirdim ve haraket bile edemedim. Nefesim kesilmişti ve haraket edemiyordum. Onun başı kanıyordu bunu görünce olduğum yerde yere yığıldım.
Asla insanlara duygularımı belli etmezdim, bu konuda ustaydım ama o an gözlerimden düşen yaşlara engel olamadım, Fred onu kaldırıp kucağına aldı ve koşarak hogwarts'a girdiler.
Babam yerde yığılıp kalmış olan benim yanıma geldi ve omzuma dokundu, hemen ayağa kalktım ve elini ittim. Nefret ve öfkeyle yüzüne doğru baktım
Lucius: Oğlum senin iyiliğin için gerçekten-
Draco: Bana oğlum deme sakın, benim senin gibi bir babam yok duydun mu beni, YOK!
Lucius: Dra-
Draco: Yeter artık senden nefret ediyorum, hayatımı mahfettin sen. Senin bana göstermediğin ilgiyi şevkati Y/N gösterdi bana. Sen ne yaptığının farkında mısın, sen benim bu dünyada en değer verdiğim kişiye zarar verdin. Benim senin gibi bir babam yok, bu sondu artık
Onunla daha fazla aynı yerde durmadan kosarak hogwartsa doğru gittim. Revirin önüne geldiğimde herkes dışarda dolu gözlerle oturuyordu hemen iceri girmek için kapıya yöneldim ama hermoine beni durdu
Hermoine: Draco hiç birimizi almıyorlar, Dikiş atabilirlermiş
Harry: Hepsi benim yüzümden aptal kafam
Bir yandan gözlerinden yaş düşüyor bir yandan da kendine bağırıyordu,
Harry: Hepsi benim suçum
Ginny: Harry lütfen sakin ol tamam mı sen sadece onu kurtarmak istedin lütfen sakin ol
Fred ve George'u ilk defa üzgün görüyordum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
