Poems from Wonderland

Μαργαρίτες

Μα πόσο υπέροχες είναι οι μαργαρίτες, αξιοθαύμαστα λουλούδια.
Μπορείς να βάλεις μια ταπεινή Μαργαρίτα δίπλα σε έναν σαγηνευτικό ρόδο και θα την δεις να ανθίζει.
Μπορείς να την ξεριζώσεις και θα γεμίσει το σπίτι σου με την ομορφιά και ευωδία της.
Μπορείς να την ποδοπατήσεις και αμέσως αμέσως θα κάνει να ξανασταθεί.
Μπορείς να την ξεχάσεις απεριποιητη, αποτιστη και με λύπη θα αποτινάξει ένα ένα τα πέταλα της.
Με χαρά θα σου αποκαλύψει αν "σ' αγαπά ή δεν σ' αγαπά" καθώς την μαδάς και με ενθουσιασμό θα υποδεχτεί τις μέλισσες να μαζέψουν την γύρη χωρίς ούτε ένα "ευχαριστώ".
Θα χαμογελάσει στις πεταλούδες ακόμη και αν την αγνοήσουν και θα ευχαριστηθεί που μπορεί να θρέψει τα ζώα.
Αχ και να ήταν οι άνθρωποι σαν τις μαργαρίτες.