Το ήξερα,
όταν ξέχασα το ακριβές μπλε των ματιών σου.
Το ήξερα,
όταν η μυρωδιά σου σταμάτησε να ακολουθεί το κάθε μου βήμα.
Το ήξερα,
όταν δεν μπορούσα πια να νιώσω τα χείλη σου πάνω μου.
Το ήξερα,
όταν η φωνή σου έπαψε να έχει μόνιμη διαμονή στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου.
Το ήξερα,
όταν το πουλόβερ σου έγινε τίποτα παραπάνω από φθαρμένη πολυεστέρα.
Και εσύ το ήξερες.
Και οι δύο μας το ξέραμε.
YOU ARE READING
Poems from Wonderland
PoesíaΠοιητική συλλογή ιδανική για τις ευαίσθητες ψυχές του ανελέητοι κόσμου μας!