กริ๊งงงงง
"เย้เลิกเรียนซักที"ยัยข้าวพูด
"ดีใจออกนอกหน้าไปนะ"ยัยไนท์พูด
"ก็แหมมฉันอยากจะกลับบ้านไปนอนตีพุงเล่นแล้วนี่-3-"
"จ๊ะๆ=_____=แล้วแกล่ะนิวยังไม่ไปอีกหรอ?"
"ยังอ่ะ รอคนอยู่"
"หืมมมรอใคร???"
"นั่นดิใครอ่ะ?"ยัยข้าวถามบ้าง
"อย่ารู้เลย พวกแกไปก่อนเลยนะ"
"ก็ได้-3-ป่ะไนท์เราไปกันเถอะ"
"มึงจะไปง่ายเกินไปมั้ยว่ะข้าวรอเสือกก่อนดิ"
"ไม่อาวววรอทำไม ปะๆไปกันเถอะ น๊าาาาา*____*"
"อืมๆก็ได้ๆ งั้นไปก่อนละนะ บาย"
"บายยยย"ฉัน
-ผ่านไป15นาที-
"ทำไมอี่ตาบ้านั่นยังไม่มาอีกเนีี่ย-________-"
พอฉันบ่นได้ซักแปปฉันเลยตัดสินใจเดินไปหานายนั่นที่ห้องเรียน
"เอ่อขอโทดนะคนที่หล่อๆหน้าม่อๆอยู่มั้ยอ่ะ"ฉันถามยัยผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ห้องของนายนั่นยัยนี่ดูท่าท่างโคตรเด็กเรียนเลย
"อะ เอ่อ ใครหรอ"
ให้ตายสิถามยัยนี่คงไม่ได้เรื่องแน่เลย(คิดในใจ)
"คนที่ฉันมาหาเมื่อกี้ไง คนที่เดินออกไปคุยกับฉัน"
"อ่ออออไวท์น่ะหรอ?"
"ใช่(มั้ง)"
"ไวท์ออกไปตั้งนานแล้วแหละ"
"ห๊ะ!!ว่าไงนะ"
"อะ เอ่ออ"
"ไอ่บ้านั่นนนนพรุ่งนี้นายตายแน่!!"
-ระหว่างทางกลับบ้าน-
ตอนนี้ฉันกำลังเดินกลับบ้านย้ำอีกครั้งนะเดินกลับเพราะนายไวท์นั้นคนเดียวเลยฉันเลยต้องเดินกลับบ้านอุตส่าโทรไปบอกเฮียว่าไม่ต้องมารับเพราะจะกลับกับเพื่อน(นายไวท์)แต่นายนั่นดันมาทิ้งกันซะงั้นเลวจริงๆ
YOU ARE READING
this love ?
Romanceความรักมีหลากหลายรูปแบบ ความรักไม่จำกัดเพศ ไม่จำกัดชาติิ ไม่จำกัดอายุและสุดท้ายความรักคือความสุข.. ⏬ ⏬ ฝากติดตามด้วยนะคะ แอบรัก
