Hun : Yar နင္ကဘာလို႔ အဲလို ျငိမ္ေနရတာတုန္း
Lu : အာ့ဆို ငါကဘာေျပာေနရမွာလဲ ငါ့အသံမၾကားရေတာ့ပိုေကာင္းတာပဲမလား ငါေျပာလည္းနင္ကနားေထာင္ခ်င္မွာမဟုတ္ဘူးေလ ငါေျပာတာမွန္တယ္မလား
အိမ္လည္းေရာက္ျပီမို႔ သူမကားေပၚကဆင္းလိုက္တယ္ သူကလွွမ္းဆြဲထားလိုက္တယ္
Hun : ငါနင္ကိုေျပာစရာရွိလို႔ ေနဦး
Lu : ေျပာေလ ဘာလဲ
Hun : နင္ ဂ်ီဟြန္းႏွင့္ေဝးေဝးေနေပးပါ သူကနင္ကိုပတ္သက္ခဲ့ရင္ေတာင္ သူကနင္လို႔မိန္းကေလးကို အေလးအနက္ထားမွာမဟုတ္ဘူး နင္ပဲခံစားရမွာ အေကာင္းေျပာေပးတာ OK?????
သူကေျပာျပီးေတာ့လွည့္ထြက္သြားတယ္ စိတ္ထဲမေက်မနပ္ေတြးေနမိတယ္
Hun'pov : လာတုန္းကႏွင့္တျခားဆီပါလား မ်က္ႏွာကလည္းတင္းေနခ်က္9+ ငါကိုမ်ားထားခဲ့ျပီးအိမ္ထဲအရင္ဝင္ခ်င္ေနေသးတယ္ မရဘူးေဟး က်န္ခဲ့ရမယ့္လူကငါမဟုတ္ဘူး နင္
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hun'Ommar : သားျပန္လာျပီ သမီးေလးေရာ
Hun : ေနာက္မွာေမေမ သားေတာင္းပန္စရာရွိတယ္ေမေမ
Luလည္းအဝင္ Sehunကသူ႔ေမေမကိုလက္ကေလးခ်ိတ္ထားျပီး
Hun : သားမနက္ကျပန္ေျပာမိတာေတာင္းပန္ပါတယ္ သားအခုသူႏွင့္အဆင္ေျပေနပါျပီ သူကိုလည္းေတာင္းပန္ျပီးပါျပီ ေနာက္ဆိုလည္းဆင္ျခင္ပါ့မယ္
အမယ္ေလး ရုပ္ေလးက လုပ္တတ္လိုက္တာ
Lu ၾကည့္ျပီးျပံဳးမိတယ္ သူကအဲလိုႏူးႏူးညံညံေလးႏွင့္မွလိုက္တာ ဘယ္ဘက္ရင္တစ္ခုလံုးေႏြးသြားတယ္ သူကိုၾကည့္ျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္
Huu'Ommar : အမယ္ေလး လိမၼာလိုက္တဲ့အေမ့သားေလး အေမကစိုးရိမ္ေနတာ ဘာမွမျဖစ္ရင္လည္းျပီးတာပဲ သမီးေရာ အဆင္ေျပလား
Lu : ဟုတ္ အန္တီ
Hun'Ommar : ေမာေနေရာေပါ့ အဝတ္ေတြဘာေတြ သြားလဲျပီးနားနားေနေန ေနၾကေတာ့
Lu : ဟုတ္ အာ့ဆိုသမီး အေပၚတက္ျပီ
Hun : ေမ့ေနတယ္ ေမေမ သားတို႔ ေက်ာင္းကေလ့လာေရးခရီးေလမနက္ျဖန္ျဖစ္သြားျပီ ေနာက္တစ္လထဲမွာအေအးပိုႏိုင္လို႔တဲ့
