I'm Inlove With My Maid's Daughter | Gentle Girls #1

Chapter 14

-

Nakatingingin ako ngayon sa side mirror ng sasakyan ni Steven. He is still following us. Pero hindi naman siguro sinusundan. I am living on his palace, kaya obvious na nakasunod sya. Hindi ba nya susunduin si Angelina?

"So, what is your relationship with that delFaszo?" Tanong ni Steven sa akin.

I looked at him, obviously teasing me. I just pouted and didn't answer his question. May ibang kahulugan iyong sinabi nya. I saw him glanced at me at binalik ang tingin sa harap. Hindi nya naman siguro ibubunggo itong sasakyan, nu?

Hindi nagtagal, inihinto nya ang sasakyan sa tapat ng malaking gate sa palasyo ni Zackelthon. Kung may nakaka-alam man sa pagkatao ko, isa na d'on si Steven.

"That guy is very bigtime, huh." Sabi nya habang nakatingala sa malaking gate.

"Sinong guy?" Tanong ko.

Nginiwian nya ako dahil sa tanong ko. Hindi ko maintindihan ang sinabi nya. Marami namang guy so obviously nagta-tanong ako kung sinong guy.

"Your Zackelthon." He grinned.

I can feel my face heated. Your Zackelthon. Hindi ko naman sya pagmamay-ari. Nalungkot ako sa sa sariling isipin. Sana nga akin nalang sya. I sigh and didn't mind him.

Inalalayan nya akong bumaba. Tinignan ko ang likod namin kung nand'on ba ang sasakyan ni Zackelthon pero wala. Sinundo nya siguro si Angelina. Bumalik na naman ang lungkot ko. I looked at Steven who's in front of me. Staring at me intently.

"Salamat sa paghatid." Ngiti ko sa kanya.

He didn't give me any reaction instead he just sigh and looked at me with worried eyes.

"Do you love him?"

Kumunot na naman ang noo ko. Sinong him ba?

"Zackelthon." Dagdag nya. Basa nya siguro sa mukha ko kung sino ang tinutukoy nya.

My eyes widened because of his sudden question. Wait a minute? Love? Tumukhim ako at tumuwid sa pagkakatayo.

"L-love? Parang ang lalim naman n'on Steven." Pilit na tawa ko.

I'm not sure if I'm in love with Zackelthon. I sigh.

"I can see it in your eyes, Lein." Malumanay na sabi nya.

"H-hindi ko alam."

Tumango sya. He pat my head ang caressed my cheek. He give me an genuine smile, so I smiled back.

"If you are sure with you're feelings with him. Tell me, okay? I'm your kuya right? Not by blood but by heart." He sincerely said.

Naiiyak ako sa sinabi nya. It gives me chill. His sincere words makes me calm. Kuya. Nag-iisang anak lang ako, kaya ang sarap sa pakiramdam na tinuring ka na kapatid kahit hinid mo ka dugo. I bit my lower lip and hugged him.

"T-thank you." Nabasag ang boses ko dahil sa pagpigil ng iyak. I heard him chuckle, kaya bumitiw na ako sa pagkakayakap sa kanya. He kissed my forehead and I closed my eyes to feel it.

Nasa kwarto na ako ngayon namin ni Mama. Nagbibihis. As I was combing my hair, hindi maalis sa isip ko ang reaksyon ni Zackelthon ng makita nya akong sumakay sa sasakyan ni Steven. I can read jealousy on his eyes. Pero hindi ako sigurado.

Bumuntong hininga ako at lumabas na ng kwarto. The wind are very strong. Nililipad ang buhok at puting bestida ko. Sinikop ko ang mahabang buhok ko at pumunta sa loob ng kusina. Dalawang araw na akong hindi nagtatrabaho sa cafe. Sinabihan kasi ako ng manager namin na isang linggo akong hindi magtatrabaho.