hoob sa
Emre
Yataktan güç bela kalkıp çalışma masamdan telefonu almıştım. Saat henüz on iki bile olmamıştı. Diğer günlere kıyasla bugün iki saat erken kalkmıştım, dünyanın son günü olmalıydı herhalde.
Uykumu açmak için kendimi gerip esnerken kısılan gözlerim ile kapağı açık kalmış giysi dolabımı süzüyordum. Pembe tişört ve siyah şortumu diğer kıyafetlerimden ayrı yere koymuştum. Telefonumdan bildirim sesi yükselince beklemeden tekrar elime aldım telefonu. Mesaj Selen'den gelmişti.
Tabii ya, dün anlaşmıştık, bugün buluşacaktık. Mesajı açmadan bildirim çubuğundan okudum.
Lol selen; iptal
iptal iptal
Emre; Ne iptal?
Lol selen; buluşma iptal
önemli bir işim çıktı
ve uzun süreceğini tahmin ediyorum
Emre; Hayal kırıklığı...
Ne işi?
Lol selen; kişisel bir mesele
ama yine de elin kulağında olsun
işim erken de bitebilir
Lol selen çevrim dışı
Emre; Tamam
Vereceğim cevabı beklemeden offline olmuştu. Bugün giymek için hazırladığım kıyafetleri diğerlerinin yanına bırakıp dolabın kapağını kapattım. Evim 1+1 olduğu için adım atacak yer neredeyse yoktu. En kısa zamanda daha büyük bir eve taşınmam gerekiyordu.
Mini buzdolabından kahvaltılık birkaç şey ve meyve suyu çıkarıp evin içinde büyük duran ancak küçük olan masada yemeye başladım. Uzun zamandır yalnız yaşadığımdan yalnızlık pek koymuyordu ama bir ev arkadaşım olsun isterdim.
Kahvaltı yapmaya pek alışık olmadığımdan bir-iki lokma yedikten sonra oturma odasına geri döndüm. Oturma odasının girişinden odaya göz gezdirdim. Yapacak hiçbir şeyim yoktu. Sıkkınlıkla oflayıp kendimi yatak olarak kullandığım koltuğa bıraktım. Erken kalkmayı bu yüzden sevmiyordum, yapacak bir şey olmuyordu.
Genellikle sabah sekize kadar PC oyunu oynayıp sekizden sonra yatardım. Ders çalıştığım pek söylenemez. Okulda ne anladıysam onunla kalıp üstüne sınavlarım olmadıkça kitap bile açmıyordum.
Gözlerime uyku yeniden bastırırken direnmeden gözlerimi kapatıp kendimi uykuya bıraktım.
*
Telefonumun zil sesi -ismail yk 90 60 90- ile yerimden sıçrarken yataktan düşmüştüm. Okkalı bir küfür savurup hâlâ çalmaya devam eden telefonu aramaya başladım. Uzun uğraşlar sonucu bulduğum telefonu elime alıp kim olduğuna bakmadan telefonu açtım.
"Ne var?"
Sözümün bitmesi ile telefonun kapanma sesi bir olmuştu. Kulağımdan çekip ekrana baktım.
Lol selen
Konuşmamasına göz devirip bildirimlere baktım. Yirmiye yakın mesaj atmış, iki kere de aramıştı. Saat akşam beş olmak üzereydi. Üstte yazdıklarına bakmadan sadece son yazdıklarına baktım.
Lol selen; şşt
işim bitti
konum atim mi?
