35. BÖLÜM : BIRAKMA !

1.3K 86 6
                                    

Gözlerim ameliyat kapısından , başka bir yere kaymazken , içime korku giriyordu . Uzun süredir ameliyatta olması iyi birşey miydi , bilmiyordum . Başım duvara yaslıyken farketmeden de olsa gözlerim hala doluyordu .

Ameliyat kapısı açılınca içinden telaşlı doktor ve hemşireler çıkmaya başladı .
İçimde yıkılan şeyle ayağı kalktım ve doktorların yanına gitmeye başladım .

Ayşe teyze kriz geçirmişti ve şu an  bir odada tutuluyordu . Rüyanın babası ve ailesi doktora korkuyla bakarken , boğazındaki yumruyla konuşmaya başladım .

" O-ona b-bir şey mi oldu ? "

" Hastanın nabızı çok düşük . Acil  A rh -  kana İhtiyacımız var . Aranızda uyan var mı ? "

Herkes kafasını olumsuz anda sallarken kendi kan gurubum aklıma geldi . Belki klişeydi ama gerçekti .

" Benim kanım uyuyor ! " Kafamı çevirdiğimde Hazal'ı gördüm .

" Benim de uyuyor " dedim doktora yaklaşırken .

" Peki hemşire hanım sizden kan alsın o zaman "

" Buyurun " diyen hemşirenin peşinden gittik Hazalla .

Hemşirelerden biri benden , diğeri Hazal'dan kan alıyordu . Hazal da harap olmuştu . Gözlerinin altında çıkan mor halkalar bunun kanıtıdıydı .

Hemşire iğneyi batıracakken bileğimi sıkıp damarlarımın gözükmesini sağladım . Hemşire kan alırken " Ne kadar lazımsa alın " dedim .

                                    ***

Kolumdaki seruma bakarken , zilyonuncu kez göz devirdim . Bir saat önce aldıkları kan yüzünden yorgun düşmüştüm ve annemin ısrarı yüzünden serum takılmıştı .

Tutunduğum demirle  zar zor ayakta kalıyordum . Gözlerim yorgunlukla ağlarken , kalbimse soğukluktan ağlıyordu .

Ameliyat kapısı açılınca doktorun yanına gittim . " Hastamız gayet dirençli . Aldığı hasarlar bizi epey zorladı . Başına aldığı darbe , kısa süreliğine hafıza kaybına neden olabilir . Ayrıca kaburgalarında epey kırık var . Şu anlık hasta iyi ama her ihtimale karşı yoğun bakımda tutmamız lazım . İç kanama geçirme durumu yüksek . Geçmiş olsun "

Doktor yanımızdan giderken , dizlerimin üstüne çöktüm . Ya beni hatırlamazsa ?
Hatırlarım , beni hatıralarından nasıl silebilirdi ki ?

  

                                 ***

Tutunak diye elime verdikleri aptal şeyle , yoğun bakım odasından rüyaya bakıyordum . Saat geç olmuştu . Annemler istemeyerek de olsa eve gitmişlerdi .  Melih gitmeden önce Ayşe teyzegile oda tutmuştu .

Şimdi dinlemiyorlardı . Oysa ben gözümü kapatır kapatmaz , hep aynı manzarayla karşılaşıyordum .

Elimi cama yasladım . Hiç susmayan dudakları , şimdi sessiz ve morarmış bir vaziyette yatıyordu .

Bana umut olan gözleri kendini karanlığa bırakmıştı . Yüzünde epey çizik vardı . Doktorun dediğine göre , şiddete maruz kalmıştı .

Kim yapardı ki bunu ona ? Ama kim yaptıysa onu bulacak ve doğduğuna pişman edecektim . Sam şimdilik rüyanın yanında kalmalıydım .

Başımı cama yasladım . " Kendini çok özletiyorsun be güzelim . Bu kadar uyku sence de çok fazla değil mi ? "

Omzuma dokunan elle arkamı döndüm . Gözleri ağlamaktan şişmiş Merte ifadesizce baktım . Ne diyebilirim ki zaten ?

" Uykuyu seviyor kankim . Rahat bırak da uyusun . Zaten uyandığında burnundan getireceğim ona uykuyu "

Daha fazla dayanamadı ve kollarını sardı . Bende omzuna elimle vurdum .

" Rüya uyanacak Meriç , ben inanıyorum . Sende inan "

Cevap veremedim . Sadece sıkıntıyla nefes aldım . Aldığım her nefeste huzursuz oluyordum .

Mert sırtıma hafif dokunduktan sonra geri çekildi . " Ben Yağızın yanına gideyim . İyi gözükmüyordu . "

Mert koridorda kaybolurken arkasından baktım . Bakışlarım rüyayı bulurken kaşlarım çatıldı . Olduğu yerde titriyor ve derin nefesler almaya çalışıyordu . Sanki burnuna takılı olan solunum cihazı ona yetmiyor gibiydi .

" Doktor !! " Diye bağırdım boş koridorda . Doktorlar birer birer odaya girmeye başladılar . Ben korkuyla camdan bakarken başka bir solunum cihazını taktılar . Eski solunum cihazını hemşireler odadan çıkarırken , rüya artık titremiyordu .

Doktorlar odadan çıkarken yanlarına damladım . " Ne oldu ?! "

" Endişelenmeyin . Hastamızın bağlı olduğu solunum cihazı tükenmiş yenisini taktık "

" Ya ben burada olmasaydım lan ! Ya ona birşey olsaydı ? Bunun hesabını siz kime verebilirdiniz ha ? "

" Sakin olun Meriç bey . Hastamız şu an gayet iyi "

" Siktir git lan ! İyi olmak zorunda ! Hele bi durumu kötüleşsin bak ben o zaman neler yapıyorum size ! "

Tahminimce yeni başlayan genç doktor yanımdan ayrılırken rüyaya döndüm .

" Beni bırakma güzelim , n'olursun bırakma bu yalnız ve aciz adamı "

KOLEJ VELİAHTI ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin