Zwakke leugens, harde feiten (2)

Zomergeur

Veel mensen zeggen dat er in twee jaar veel kan veranderen, en ik zal je zeggen, dat kan inderdaad. Ik ben nu 17 (bijna 18) en ook al heb ik nogsteeds het leukste vriendje is er toch onwijs veel veranderd. Nooit had ik gedacht dat ik zo goed bevriend zou raken met Emma, maar jeetje wat is dat een mega gezellige meid! Samuel, die ik eerst echt voor geen cent vertrouwde, is nu echt mn beste vriend geworden en ik vertel hem letterlijk al mijn problemen. Het enige wat hetzelfde is gebleven, is Leon, mijn lieve, leuke, knappe Leon. Maar we zijn allemaal, stuk voor stuk, twee jaar ouder en twee jaar wijzer geworden. Simone en ik zijn nu 17 , en bijna 18. Leon, Thomas, Samuel en Emma zijn allemaal al 18. Samen zijn we een hele hechte vriendengroep nu, en we zijn echt onafscheidelijk.

*Vanuit Nikki*

"Maar toch heb ik liever dat hotel in Curaçao" zeg ik twijfelend waarna ik de rest diep hoor zuchten. "Nikki, twijfel nou is niet zo en zeg wat je wilt" zegt Emma geïrriteerd. We zijn nu al een uur of drie aan het zoeken voor een leuke vakantie plek met stageplekken in de buurt, maar ik weet gewoon niet wat me het beste ligt. Misschien achter een bar in Curaçao of in een dolfinarium in Mallorca. Ik kan gewoon niet kiezen. "Ik weet het gewoon niet, ik bedoel wat past er bij mij? Ik wil het leuk hebben met jullie, maar ook een leuke stage hebben." Zucht ik. "Dat snap ik ook wel.." zegt Thomas. "Wij vinden het net zo goed moeilijk, maar iedere keer als we het allemaal eens zijn begin jij weer te twijfelen." Vult Samuel hem aan. "Jullie hebben gelijk, kiezen jullie maar, ik doe wat jullie willen." Zeg ik vastbesloten waarna Leon een kus op mijn voorhoofd drukt. Ik grinnik en kijk de rest om de beurt aan. "Mallorca?" Zegt Simone vragend. Iedereen stemt mee in en stiekem ben ik wel blij met Mallorca. "We doen een appartement, eentje voor 6 personen." Zegt Leon terwijl hij naar het beeldscherm van de laptop staard. Na een tijdje overlegd te hebben is alles geregeld. Van vliegtickets tot de stages. We hebben besloten dat we het beste niet als koppels de stages kunnen gaan doen, omdat we allemaal weten hoe dat uiteindelijk eindigt, laten we het er op houden dat we dan geen blije gezichten toegeworpen krijgen. Maar na een kleine discussie is er uit gekomen dat Samuel en ik samen naar het dolfinarium gaan. Simone en Thomas gaan naar een beachclub en Emma en Leon gaan stage lopen als strandwacht. "We gaan vier weken en we vertrekken volgende week al, dus licht je ouders enzo wel vanavond al in." Zegt Thomas terwijl hij zijn blik op Simone laat rusten. "Wat nou!?" Schreeuwt ze lachend. "We kennen je Simone, niet op het laatste moment, vanavond nog, ook al zijn ze niet thuis" zeg ik op mijn bezorgde toon. "Oké, oké" zegt ze met haar handen omhoog. "Maar wij gaan dan maar weer is, want ik moet Anouk en papa ook even inlichten." Zeg ik en ik pak Leons' hand. "Zie jullie morgen!" Ik geef ze allemaal een vlugge luchtkus en samen met Leon loop ik naar buiten. Het is tien uur 's avonds en omdat het zomer is, is het nog steeds licht buiten. De lucht kleurt oranje van de langzaam ondergaande zon en zachtjes hoor je vogeltjes fluiten. Er hangt een typische zomergeur die ik niet echt kan beschrijven, ken je dat? Zo'n heerlijke geur, 's avonds in de zomer. Ik noem het zomergeur, ik krijg er altijd een heerlijk gevoel van. Ik knijp zachtjes in de hand van Leon en snuif de heerlijke geur in. "Denk je dat je het zo lang uithoudt met Samuel?" Zegt hij opeens. Verbaasd kijk ik hem aan "Hoe bedoel je?" "Nou, je hebt stage met hem iedere dag." Zegt hij terwijl hij strak voor zich uit blijft kijken. Ik zucht, jongens zijn soms zo apart. "Ben je nou jaloers?" Schreeuw ik bijna vol verbazing. "Nee, hoe kom je daar bij? Ik vroeg het me gewoon af, Samuel en jij zijn nou niet bepaald het gouden koppel." Zegt hij droog. "Nouja zeg!" Lach ik "ja, we hebben veel ruzie gehad, maar dat is twee jaar geleden Leon. Ik kan het heel goed vinden met Sam, en dat weet je best." Reageer ik terug. "Ja, en of ik dat weet. Je verteld hem letterlijk alles hè. " Leon stopt met lopen en kijkt me aan. "Ah Leon, kom op. Hier hebben we het eerder over gehad. Hij is mijn beste vriend, meer niet oké. Ik hou van jou, en van niemand anders. En bovendien Simone en Samuel zijn ook super gelukkig samen. Dus hou er nou is over op." Zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Hij glimlacht en drukt een kus op mijn lippen. "Ik hou ook van jou, en nu gaan we naar Anouk." Ik knik en we lopen door naar huis.