Zwakke leugens, harde feiten (2)

Vertrouwen..

*Vanuit Simone*

Ik moet zeggen, die Sam is echt lekker. Mag ik best vinden toch, kijken mag. Het is niet alsof ik niemand meer knap mag vinden. Ik kijk toe hoe hij uitlegt waar de verschillende dranken staan en de soorten hapjes. Heel moeilijk is het niet, overal staat een naamkaartje in het Spaans en in het Nederlands, aangezien deze club van een Nederlandse eigenaar is. "Dus ik hoop dat jullie het een beetje snappen, jullie lopen stage op maandag-, dinsdag- en donderdagavond, en dan mogen jullie kiezen welke vierde avond jullie pakken, vrijdag, zaterdag of zondagavond. Ik kijk Thomas aan hij kijkt bedenkelijk "Uhm, misschien zondagavond, dan hebben we twee dagen rust en kunnen we zelf ook uit?" Ik knik als gebaar dat ik me er bij aansluit. "Prima, dan deel ik jullie in op zondagavond" Sam loopt naar een groot bord waar alle namen van de werknemers opgesomd staan. Hij zet onze namen neer bij zondag en komt dan teruggelopen. "Wat mij betreft mogen jullie nu gaan, we verwachten jullie vanavond om 7uur hier" hij geeft mij drie zoenen en Thomas een hand. We zeggen gedag en lopen dan de beachclub uit. "Dit wordt wel een gave stage denk ik hoor!" Zegt Thomas opgewekt. Ik knik "zullen we terug naar het huis gaan, en daarna even aan het zwembad liggen ofzo?" Stel ik voor. "Goed idee." Zegt Thomas glimlachend en we lopen richting het huis.

*vanuit Nikki*
Dave is bezig een microfoontje aan mijn oor vast te maken. Ik grinnik "Dat kietelt echt enorm zeg!" Dave lacht "Sorry, maar de mensen moeten je wel kunnen verstaan, je gaat zo alle dolfijnen eten geven. Je verteld hun namen en hoe lang ze hier al zijn. Je krijgt eigenlijk alles wat je moet zeggen te horen in je oortje, behalve dat je de dolfijnen moet roepen voor hun eten. Dat doe je namelijk zelf. Samuel komt er ook al aangelopen. "Spannend hè?" Zegt hij terwijl hij zenuwachtig richting de tribune kijkt. Ik knik " het is best eng ja, maar het komt wel goed joh!" Hij glimlacht en trekt me in een knuffel "We can do this!" Lachend rennen we het trappetje naar het podium op. Ik zwaai naar het publiek "Ola! Hello everybody!" Roep ik vrolijk. "We are ready, the dolphins are hungry, so let's go!" Ik loop richting het basin van de dolfijnen en laat eerst Samuel zijn woordje doen. "Ola Mallorca! Hello Mallorca! I'm Samuel and she's Nikki! It's a beautiful day, we are ready, the dolphins are hungry, so let's go!"

Als we iedereen gedag hebben gezegd lopen we het podium af. "Dat was echt super!" Zeg ik enthousiast en ik geef Samuel een high-five. Hij lacht en pakt zijn handdoek om zijn gezicht af te drogen. "Jullie waren echt geweldig! En dat voor de eerste keer, jullie zijn echt een sterk duo. Ik wilde jullie eerst met andere mensen koppelen maar nu ik dit zo zie gooi ik het helemaal om. Met zijn tweeën zijn jullie top! Dat laten we zo." Zegt Dave enthousiast en hij geeft ons beide een schouderklopje. "Dit wordt nog leuk, partner!" Zegt Samuel lachend. Ik lach mee en we lopen dan richting de kleedhokjes.

*Vanuit Emma*
Nadat Sabrina ons alles heeft uitgelegd zijn we naar een soort hoog houten huisje gelopen zonder muren. Het is een soort uitkijktoren, we zitten er mijn zijn tweeën en we moeten een gedeelte van het strand in de gaten houden. Ik zie dat Leon een beetje ongemakkelijk om zich heen kijkt. "Het gaat niet echt goed met jou, of wel?" Vraag ik en ik zie dat hij omkijkt. "Ik ben gewoon een beetje zenuwachtig voor dit, meer niet" en hij gebaart dat het wel gaat. Ik loop naar voren waar een verrekijker staat, in mijn ooghoek zie ik iets blinken. De fluitjes! Ik loop glimlachend er naar toe en hang het koortje om mijn nek. Leon staat naar de zee te staren. Ik pak een fluitje en loop zachtjes naar hem toe. Langzaan laat ik het koortje om zijn hoofd vallen. "Kijk is, nu ben je een echte lekkere strandwacht" lach ik terwijl ik hem goedkeurend aankijk. Hij lacht en draait een rondje. "Thanks Ems! En nu moet ik even naar beneden, want zie je dat kleine meisje daar?" Hij wijst naar de zee. Ik knik. "Er zijn geen ouders in de buurt en als ze nog lang daar drijft, gaat ze met de stroming mee." Hij knipoogt, slaat op mn schouder en rent dan met een oranje hesje naar beneden. Ik schud lachend mijn hoofd, wat is hij toch een schatje voor de medemens.

"Lukt het hier een beetje?" Een zware jongens stem klinkt door het huisje. "uhm, ja prima hoor, Leon is net naar dat meisje daar" Ik wijs richting de zee. "Wat goed! Oh ja, sorry, ik ben Tom, een collega van jullie." Hij lacht zijn spierwitte tanden bloot en schudt mij de hand. "Aangenaam, ik ben Emma" Ik voel me nogal ongemakkelijk en kijk stiekem opzij of Leon er al aankomt. Ik zie hem niet meer. Een lichte schok van paniek gaat door me heen. "ik uhh.. ik.." Maar dan komt Leon de trap op lopen. Ik slaak een zucht van opluchting, Leon kijkt me schuin aan en ik lach wat ongemakkelijk. "Goed bezig man!" Zegt Tom, en hij loopt weer naar beneden. "Wie was dat?" Zegt Leon terwijl hij Tom nawijst. "Tom, een collega. Thank God dat je net terug kwam, het was vet awkward. Hij stelde zich voor en daarna staarde hij maar naar me, ik kreeg echt de zenuwen van die gast." Leon lacht "achjoh, jij hebt Thomas toch" hij geeft me een duwtje en ik knik. "Hoe was het bij dat meisje trouwens?" Vraag ik maar om het onderwerp te veranderen. Leon gaat met zijn handen in zijn zij staan. "Raad eens wie hier de held van de dag is?" Ik schud lachend mijn hoofd en draai me weer om naar de zee. Ik ben wel echt blij dat ik hier met Leon zit en niet met Samuel, ik vertrouw hem gewoon niet 100%.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heyheyhey!,
Weer een nieuw hoofdstukje!
Bijna niemand vertrouwt Samuel😱, behalve Simone en Nikki! Terecht denk je? Of zijn ze zelf misschien niet trouw..? Er is nog niet echt spanning maar dat komt nog wel! 😏😊😉

5 votes = nieuw hoofdstuk !
Comment please

😘😘😘