"Anneğğğ ben okula gitmek istemiyorum" diye bağırdığımda. Annemin hazırlamakta olduğu kahvaltıyı bırakıp sinirli bir şekilde yanıma geldiğini gördüm. "5 gündür gitmiyorsun zaten bugün gitmek zorundasın." dedi itiraz kabul etmeyen bir ses tonuyla. Ama ben ısrarla diretmeye devam ettim. "lütfen bugün de gitmsem olmazmı" deyip yavru köpek bakışı attım genelde bu taktik işe yarardı ama bu sefer yaramadı sanırım. Annem bakışlarını üzerime kenetleyerek " bak Selis anlıyorum bu zor bir durum hepimiz için, aniden taşınmak zorunda kaldık..." annemin cümlesini bitirmesine için vermeyerek konuşmaya başladım. " ne demek aniden taşınmak zorunda kaldık bunun sadece benim için ani bir şey olduğunu hepimiz biliyoruz. Ani birşey olsaydı buraya geldiğimizde herşey hazır olmazdı. Belliki babamla bu taşınma olayını önceden planlamışsınız ve tuhaf ki benden bunu saklama gereği duymuşsunuz" dedim sinirle. Annemin suratının bir anda düştüğünü gördüm. Ama dediklerimin hepsi doğruydu ne fazlası ne de eksiği vardı sonuna kadar herşey doğruydu. Ve özür dinlemeyecektim çünkü bu zamana kadar kimseden özür dinlemedim dilemeyi de düşünmüyorum haklı olsamda olmasamda bu her zaman böyleydi. Kızgın bir ses tonuyla konuşmaya devam ettim. "Tamam okula gideceğim sen sadece okulun adresini yaz ve bana ver ben odama hazırlanmaya gidiyorum." dedim. Hızlı adımlarla ordama doğru ilerledim. İçeri girip kapıyı kapattım. Dolabımı açıp elime ilk gelen şeyler aldım ve giyinmeye başladım. Siyah mini eteğimi onun üzerine de siyah kısa salaş bir tişört giydim. Saçlarımı salık bıraktığımda hazırdım. Odadan çıkıp annemin yanına gittim soğuk bir ses tonuyla " yazdın mı" dedim. "Evet" deyip elindeki kağıdı uzattı. "İyi o zaman ben gidiyorum" deyip kapıya yöneldiğimde annem arkamdan seslendi " kahvaltı yapmayacak mısın?". Omuzumun üstünden anneme bakarak " hayır, canım bir şey istemiyor" dedim. Siyah deri ceketimi alıp evden çıktım.
Anneme kızgın olmamın nedeni ne taşınmamız nede başka bir şey sadece bu aralar çok fazla sinirliyim ve ben ailesi için ölüp biten birisi değilim yaşadıklarım bana bunu öğretti.
Bir müddet bekledikten sonra taksi gelebilmişti. Taksiye binip annemin yazdığı adresi taksiciye uzatıp o adrese gitmek istediğimi söyledim. Taksici kağıdı elimden alıp adrese baktı sonrada tuhaf bir şekilde bana baktı. Önüne dönüp arabayı sürmeye başladı. Ne oluyor amk metrenin adresini yazdı ki annem şimdi adam bana niye öyle baktıki anlamadım ama merak edip de sormadım da.
Kısa bir yolculuktan sonra okulun önüne gelebilmiştim. Taksiciye parayı uzatıp taksiden indim. Okulun önüne geldiğimde içimde bir huzursuzluk belirdi nedenini bilmiyorum. Okula iyice bir göz gezdirdim dışı güzel görünüyordu umarım içide öyledir diye umud ederek okula doğru yürüdüm. İçine girdiğimde içinin dışı kadar güzel olduğunu fark ettim. Çok güzel değildi ama buraya göre gayet güzeldi. Etrafa bakınartak müdür odasını aramaya başladım. Biraz uzun sürsede sonunda bulabilmiştim. Kapıyı tıklayıp içeri girdiğimde müdür uğraştığı dosyalardan başını kaldırıp bana baktı ve kalın la ince arasik bir ses tonuyla " buyurun" dedi. Çok sakin bir tavırla "günaydın ben Selis Başar bu okula yeni kayıt oldum..." dedim. " evet babanızla görüşmüştüm kendisi uzun yıllardır tanıdığım biridir." deyip yüzüne samimi bir gülümseme yerleştirdi. Otutmam için masasının karşısındaki koltuğu işaret etti. Sakin bir şekilde oturdum ve müdürü dinlemeye başladım. "Öncelikle senin sınıfın 12-A sınıfı, az sonra gideceksin zaten kıyafet kuralimı yok olsa da zaten uymazlar uygunsuz giyinmediğin taktirde istediğin gibi gelebilirsin " he zaten bende bilimiyle gelmeye düşünüyordum. Başımı onaylar bir şekilde salladım. "Kurallarımız bunlardan ibaret bunlara uyduğun sürece sorun yasıyacağımızı düşünmüyorum" dedi. 'Yalnız ben sizinle aynı düşüncede değilim müdür bey mutlaka sorun yaşıyacağız' demedim tabiki sonra ilk günden okuldan atılırım amk . "elbette" deyip gülümsedim. "Şimdi sana sınıfını göstereyim diyerek ayağa" kalktı. Bende onu takip ederek ayağa kalktım ve yürümeye başladım.
