Fangirl

Chapter 19: Lil Bro

Zen's Pov.

Hinila na ni Ms. Andrea Si Eleize kaya sumama na ako. Ayaw kong maiwan dun. Sorry I-land papanuorin din kita mamaya.

Pagkarating ko dun sa vlive Room. Nakita kong nakahawak ang kamay ni Zonkyul at Beomgyu sa magkabilang kamay ni Eleize. "What wrong with them?" Tanong ko sa sarili ko.

"Let go my hands or else I will punch your face". Mataray na sabi ni Eleize sa kanila. Sa expression ng muka niya makikita mo talagang galit siya.

Nagkatitigan lang si Zonkyul at Beomgyu na para bang nag uusap sila gamit ang mga mata nila. Lumapit sina direct sa kanila pero mukang hindi sila nasindak.

Nang nabawi ni Eleize ang kamay niya agad siyang lumabas at dumaritso sa room namin.

Sinundan ko siya pero nang napadaan ako malapit sa main door. Nakita ko si Nami kasabay pala ni Eleize na lumabas si Nami kanina at may kausap siya ah.

Kung hindi ako nagkakamali yung nakita ko kanina na lalaki nong tinatahak ko ang daan papuntang make up room.

Siya ba si Jihoon? Ah anyways I don't care about that. Agad akong tumungo sa room namin ng kapain ko ang bulsa ko. Shems wala yung phone ko. I'm sure nasa sofa yun.

Agad akong tumakbo pababa at may nabangga ako sa sobrang pagmamadali ko "sorry" sambit ko habang hindi tumitingin sa kanya at tumalikod ako at patuloy ang pagtakbo.

Wala na akong pakialam kong Sino yun basta isa siya sa nakatira dito. Kasi yung phone ko dapat walang makakakita ng Wallpaper ko. Narinig kong tinatawag ako nang nakabangga ko pero hindi ko siya pinansin.

Aishh... mas lalo kong binilisan ang takbo ko at sa wakas nakarating din ako.

Agad kong hinanap yung cellphone ko pero wala. "Halla asan na yun?" Tanong ko sa sarili ko.

Napadabog akong bumalik sa room namin ni Eleize. "Oh anyari sayo?" Bungad niya.

Nakasimangot parin ako sa kanya. "Nga pala tumawag si Kuya, Uuwi na daw tayo sa Pilipinas sa Sundayyy." Masigla niyang sabi. Pati ako nasiyahan Grabe uuwi na Kami ng pinas.

"Oh bat parang malungkot ka? May nawawala ba?" Tanong ni Eleize.

"Yung phone ko kasi nawawala" sagot ko sa kanya. "Dapat walang makakakita ng Wallpaper nun eh." Dagdag ko pa habang nakasimangot.

"Tawagan natin" saad niya.

"Sige bilisan mo." Saad ko.

Agad niyang dinaial ang no. Ko "Nagriring" saad niya. Lumapit ako sa kanya.

"Annyeong". Agad na naputol yung sa kabilang linya.

"Hello, Hello, Hello" try ni Eleize pero tinignan niya lang yung phone at sabay sabing "Wala na pala akong load" nakasimangot niyang sagot.

"Aishhh.... Tadhana nga naman naubusan kapa ng load" sagot ko. Nang biglang Tumunog ang phone niya. Tinig namin pero no. Lang ang nakalagay sinagot ni Eleize

"Hello"

[Annyeong, your Eleize right?] Tanong nang nasa kabilang linya. Hindi ako chismosa ha, pero nakaloudspeaker kasi yung phone ni Eleize kaya dinig na dinig.

"How Do you know my no.?"

["You call me after 5 mins."]

"Oh so you are the one who hold the mobile phone of my couz? , How did you know my name?" Siya nga siguro yung nakahawak ng cellphone ko sana naman ibalik niya.

["Yes, I saw your name in the screen of her phone when you call her"].  Oh di nasa kanya nga yung phone ko? Nakakahiya kong binuksan niya yun yung wallpaper koooooo....