Save Me From The Dark

Chapter 1

This is unedited, so there are typographical and grammatical errors ahead. Sorry!

Stella's POV

"Hey love, are you ok?" I didn't say a word. I know na kahit magsinungaling ako mahahalata n'ya din naman.

I tried to avoid his gaze. I know he will notice that I'm pain if he look me in the eye. I don't want him to worry.

"Love, please don't overthink. I love you" Then he kissed my forehead, I feel a little ok now because of that light kiss in my forehead.

"Love I'm trying, di ko rin naman gustong nag ooverthink ako, but what can I do?"

For a simple background check, I am Stella Corpuz. I am 17 years old, I am grade 12, senior high school student. I'm living alone, and I don't have a family.

I have a bipolar disorder.Bipolar disorder is a mental illness marked by extreme shifts in mood. Symptoms can include an extremely elevated mood called mania.

I was diagnosed with bipolar disorder when I was 12 years old. My bipolar disorder was caused by my parent's accident that lead them to death.

My parent's death is the start of my miserable life. I cried and cried that day. I can still remember  how badly I wanted to kill myself para masundan ko na sila. There's no point of living.

But lucky me, Lex came to our house that day, he saved me. Alex Kiel Galvez, my childhood friend that turned into my lover.

He's months older than me. He has perfect jawline, pointed nose, and beautiful body. Pero hindi 'yon ang pinakaminahal ko sa kan'ya. He is responsible and faithful man.

Maraming babae ang nagkakagusto sa kan'ya and until now I still wonder why did he choose me. Bakit ako  pa na may bipolar disorder at mahirap intindihin?

"You're a strong woman, love" he's always there to help me, to guide me, and to love me.

"I'm stronger when I'm with you" I replied and smiled at him.

"Are you taking your meds on time? Bumibisita ka pa ba sa psychiatrist mo?"

"Yeah, I'm okay"

"Are you sure kaya mong mag isa ngayon? Pwede namang hindi na ako sumama sa Boracay eh. Maiintindihan naman nila mom kung di ako makakasama" ako ang inuuna n'ya kaysa ang sarili n'ya.

"Two days and one night ka lang naman sa Boracay 'di ba? Babalik ka din 'di ba?" I look at him while folding his shirt kasalukuyan kaming nag aayos ng gamit n'ya sa kwarto n'ya.

Because he's leaving tomorrow  meron silang family outing tomorrow actually he wanted me to join but I refused. Family outing yon eh.

"Of course, I'll call you ok? Make sure to answer your phone" he walked towards my direction and hug me from behind.

"Okay, okay. Wag kang masyadong sweet baka mas lalo kitang mamiss" sagot ko at humarap  sa kanya.

"Aba dapat lang na mamiss moko, I'm your boyfriend remember?" I just nod at him and kissed his right cheek. Bigla naman akong nakaramdam ng hiya at namula ang aking pisngi.

"Ikaw manghahalik tapos ikaw din kikiligin hahaha"  sasagot pa sana ako nang biglang pumasok mama n'ya sa kwarto n'ya.

"Lex, kain na muna tayo. Stella, sabay ka na sa amin." Pagkasabi niya non ay dali-dali na rin siyang lumabas ng kwarto.

Mabait naman ang mama ni Alex sa akin pero alam kong may part sa kan'ya na ayaw n'ya sa akin maybe because I'm different because of my bipolar disorder.

"Ah, love. I think it's a little late, kailangan ko na umuwi"

"Okay, pagkakatapos natin kumain ihahatid na kita"

"No need love, kumain ka na. Mag tataxi na lang ako" Makikipagtalo pa sana s'ya at ipipilit na ihatid na lang ako pero hinalikan ko na s'ya ng mabilis sa cheeks at nagmamadaling kinuha ang bag ko at lumabas na.

Pagkababa ko ng kwarto ni Lex, nakita kong nasa hapagkainan na ang family niya. Nagpaalam na ako sa kanila at umuwi na sa bahay ko.

Kinabukasan tinanghali ako ng gising.  Dahil na din sa inabot kami ng madaling araw magkausap ni Lex, because I'm overthinking again. He comforted me just like before.

Today is Saturday, ngayon ang alis nila Lex, since I'm living on my own now, kailangan kong magtrabaho, labag man to sa kalooban ko, wala na akong magagawa, this is my life.

I'm a working student, nagtatrabaho ako sa isang restaurant bilang waitress at minsan ay tumatanggap din ako ng ibang trabaho, pero yung mga legal lang.

Ayaw ni Lex na nagtatrabaho ako, minsan binibigyan n'ya ako ng pera pero ayoko namang iasa sa kanya lahat.

"Stella, may naghahanap sa'yo"  naglilinis ako ng lamesang pinagkainan ng ibang costumer ng tawagin ako ni Lara, katrabaho ko.

"Po? Sino daw po?"

"Ewan, baka mga pinagkakautangan mo, sinabi ko naman na sa'yo humingi ka na lang muna ng tulong sa boyfriend mo, sigurado namang tutulungan ka n'ya" pagkasabi non ay tinapik nya ako ng mahina sa balikat at umalis na.

Dali-dali naman akong nagpunta sa isang table, at nilapitan ang naghahanap sa akin.

"Stella, matagal ka ng may utang sa akin. Kelan ka ba magbabayad?" Tama nga si ate Lara, narito nga ang isa sa pinagkakautangan ko, s'ya si Jed.

Nangutang ako sa kan'ya ng limang libo nung nakaraang buwan dahil may kinailangan akong bayaran para sa mga meds na tinetake ko dahil sa bipolar.

"Ala pa po kase talaga akong pera sa ngayon, pero pwede po bang bayaran ko na lang ng paunti unti" sabay abot ko ng limang daan sa kan'ya.

"Pwede naman nating mapag-usapan, kung papayag ka na maging asawa ko, mapapadali ang lahat. Wala ka ng utang sa akin, pwede ka pang maging parte ng pamilya ko" kumindat s'ya sa akin, at hinawakan ang kamay ko, agad ko namang binawi 'yon.

"Pag isipan mong mabuti, Stella" pagkatapos n'yang sabihin 'yon ay umalis na s'ya.

Napatulala na lang, ako at pagkatapos ay nagpatuloy sa pagtatrabaho. Natapos ang buong araw na trabaho lang ang ginagawa ko, bago mag alas sais ng gabi, ay nakauwi na ako sa bahay.

Naligo na ako, at nagbihis. Habang naghahanda ako ng aking nakakain ay tumunog ang cellphone ko. Nang makita ko kung sino ang tumatawag ay sinagot ko agad 'yon.

"Hello love, I'm sorry kung ngayon lang ako nakatawag, pinagbabawalan kase kami ni mom na mag cellphone
Mag enjoy lang daw kami." Bungad n'ya, kahit pagod ako, marinig ko lang ang boses n'ya gumagaan ang pakiramdam ko. S'ya talaga ang pahinga ko sa magulong mundo.

"Ok lang, may trabaho din naman ako ngayon, tama naman si tita. Mas ok na mag enjoy kayo"

"Kamusta ka pala? Are you taking your meds? Kumain ka na ba?"

"Nagluluto pa lang ako, ikaw?"

"Already done, love. Bukas mag s-surf kami, kaya baka gantong oras na lang ulit ako tumawag, ok lang ba?"

"Yes love, I understand"

"Ok, I'll go na. After mo kumain, inumin mo na gamot mo, and matulog na. I love you always. Mag iingat po, bye."

"Ok, ikaw din. I love you" after that pinatay n'ya na ang tawag.
Pinagpatuloy ko ang pagluluto, at kumain na. Nilinis ko na din ang pinagkainan, at natulog na.

Author's note!

Sorry for the lame and late update, please be with Stella until the end. I love you. Gomawo!

After months of unpublishing it, Stella is back again! Pero marami na din akong nabago. Hope you'll understand, sana basahin at mahalin n'yo pa din si Stella.