yeni okul yeni hayat

Bölüm-2- : Son Anlar

Sabah kalktığımda saat 7.00'dı aslında 6.30 da kalkmam gerek bu yüzden yataktan hemen fırladım , ilk işim çoraplarımı giymek oldu odamdan çıktım ve lavaboya doğru parmak uçlarımda yürüdüm annemi uyandırmak istemiyodum çünkü annem kan kanseri (lösemi) ve dün kemoterapiden geldiği için baya yorgun , küçük adımlar atarak sonunda banyoya ulaşmıştım dişlerimi fırçalyım derken diş fırçalarımızı koyduğumuz bardağı yere düşürüp kırdım ve "Ne kadarda sakarım" diye didinip durdum annem uyanmış haliylen ben okul kıyafetlerimi giyerken o bana kahvaltı hazırlamış tam kahvaltı ederken servisimin sesi geldi "düüütt!" bıktım bu servisten be kalbime iniyordu . Hemen yemeği bırakıp servise koştum en son beni alıyordu zaten 5 dakika sonra okula varmıştık gözlerim yakın arkadaşım olan simge yi aradı fakat onu bahçede göremeyince sınıfa doğru yürüdüm keşke hemen sınıfa gelseymişim o çoktan sınıftaymış ilk iki ders matematikti bu adamdan nefret ediyorum "kıçına don giymiyor be" okulda en çok yaptığım şeyi yaptım uyudum . Sonunda çıkış zili çalmıştı çantamı aldığım gibi sınıftan çıkıp servise en öne yer kapmak için koşturdum ama her zaman ki gibi başaramamıştım en önde okulun en popüler iki fahişe kızı oturuyordu ve ikiside bana kaşlarını çatarak "kıçımı ye sürtük" bakışı attılar bende onlara "kıçınızı vermekten yiyecek bir tarafı kalmamış" bakışı atıp gördüğüm ilk boş yere oturdum tanrıya şükür ilk ben iniyordum servisten. İndim çok açtım yemek yiyebilmek için sabırsızlanıyordum hemen kapıya tıklattım fakat açan yoktu annemin komşuya falan gittiğini düşündüm 45 dakikaya yakın bekledim fakat gelmedi . Sonra pas pas ın altında anahtar var mı diye baktım ve vardı o an dünyanın en mutlu insanıydım ta ki kapıyı açtığımdaki manzarayı görene kadar ....

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem umarım beğenmişsinizdir yorumlarınızı bekliyorum :)
Eğer beğendiyseniz Yıldız vermeyi unutmayın . :)