Psikopat sevgilim bölüm 2

134 5 1
                                    

pat Sevgilim

Merhaba ,keyfiniz yerindedir umarım?

Yine bir şeyler karaladım bende.İyi

okumalar...

Bütün derslerde deve kuşu

misali başımı sıraya gömdüm ve

Aras'ın da o sırada beni

izlediğine kalıbımı

basabilirim.Teneffüslerde de

yerinden hiç kıpırdamadan beni

izlemişti.Hala öfkesi geçmedi

herhalde.Nasıl bir psikopatsa

artık.Sonunda Tarih dersi de

bitti.Yiaaa!!Aras yanıma

gelmeden uçarak çıkmam lazım

diyordum ki...Aras kolumdan

çeke çeke sürüklemeye başlad ı.

"Ne yapıyorsun sen?Yine ne

yaptım ya?"

Arkasına dönüp bana baktı ve

sonra kolumu sıkan elini

gevşetti.

"Sabahki olaydan cidden cezasız

kurtulacağını mı sanıyordun?"

"Hayır anlamıyorum.Sana ne

oluyor ya? Sen benim neyimsin

ki?''

"Sevgilin." dedi muzip bir

şekilde gülerek.Ben göz

devirirken yürümeye devam

etti.Sonunda depo gibi bir yere

girmiştik.Küçük ve korkunç bir

yerdi.Oldukça da soğuktu.

Aras'ın ağzından;

Ağzı çok bozuldu bu kızın

ya.Hem ağzının bozulmasını

bırak sabahki olay yüzünden

resmen sinir küpü

oldum.Sonunda cezasını alacağı

küçük depoya gelmiştik.Onu

soğuk ve karanlık depoda yarım

saat kilitleyecektim.Lan bu

küçücük bir şey.Nasıl kıyacağım

ben buna ya ?Yok yok en iyisi

bende onunla bekleyeyim.Ona

birşey olursa ben dayanamam ki.

Deniz'in ağzından;

"Aras beni neden buraya

getirdin?"

"Ceza alacaksın küçük hanım."

"Ne cezası?"

"Sabahki olay için.Belki aklın

başına gelir de bir daha beni

beklemeden dışarı çıkmazsın."

"Aras kaç defa tekrarlamam

gerekiyor.Sen benim neyimsin ki

beni korumaya çalışıyorsun."

Sonunda o da içeriye

girmiş,kapıyı kilitlemişti.Ona

korkak bir şekilde bakarken

arkasını döndü

Çok sakin bir ses tonuyla

karşıdaki sandalyeyi

gösterip"Otur şuraya."dedi.

"Önce sen otur."

"Deniz beni sinir etme otur

şuraya."Ona ters ters bakarak

sandalyeye oturdum.En azından

yapıştırıcı sürmemiş(!)

"Üşüdün mü?"Sonunda ağzından

bir kelime çıktı.Fazlasıyla

üşümüştüm

Üstümde ceket yok bir şey

yok.Sen ise montunu giyip

gelmişsin.

"E...evet." dedim titremekten

acıyan dişlerimin arasından.

"İyi" dedi umursamaz bir sesle.

30 dakika sonra:

Artık sinir uçlarımı hissedemez

hale gelmiştim.O ise üstünde

montu olduğu için soğuğu fazla

hissetmiyordu.Pis pis sırıttıktan

sonra yanıma gelip elimi tuttu

ve beni ayağa kaldırdı.Sonra da

gidip kapıyı açtı.Bir anda

yüzüme çarpan sıcak hava daha

da mayışmama sebep oldu ve

kendimi daha fazla tutamayıp

duvarın önüne çöküp cenin

pozisyonunu aldım.Aras'ın ayak

seslerinden yanıma geldiğini

anlayabiliyordum.

"Ne yani burada mı

uyuyacaksın?"

Kafamı kaldırıp ona boş boş

baktım.Cidden bu çocuk

yüzünden bir gün kalp kriz

geçireceğim.Sonra tek

farkettiğim bacaklarımın ve

belimin altından kayan zemin

oldu.Kendimi uykunun kollarına

atmıştım.

Tekrar geç kaldığım için özür

dilerim.Bu bölümde bana yardımcı

olan pilli_bebek'e teşekkür

ediyorum.Bir dahaki bölümde

görüşmek üzere:)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 08, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PSİKOPAT SEVGİLİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin