Groove of Sudden Amourette

CHAPTER 5

Chapter 5: A Comfort for Closure

LYSSANNA

'N-Niyakap niya a-ako?'

Nagulat ako sa kilos niyang iyon. Nakakapanibago, sobrang nakakapanibago. He used to be a cold-hearted guy and he seems to not like people at all. I can picture him ignoring everybody, but him hugging me?

'Eh? Nah.'

Walang nagsalita sa aming dalawa, tanging ang mahina niyang hikbi at malakas na tibok ng kaniyang dibdib lamang ang naririnig ko. Ilang minuto pang naging ganoon hanggang sa tumahan ito at nagmadaling tinanggal ang kamay niya mula sa pagkakayakap sa akin.

"A-Ahhh," panimula nito habang pinapahid ang natitirang luha sa mata niya. "Sorry 'bout that," ani nito nang 'di man lang ako nagagawang lingunin.

"It's okay," sagot ko. Tinapunan niya ako ng nagtatanong na tingin. I let out a reassuring smile. Nang makita niya iyon ay tsaka pa lamang siya ngumiti ng matamis. "I actually never thought of hugging you," saad muli nito habang hinihimas niya ang kaniyang batok. Tinawanan ko lamang ito habang nakatingin sa buwan.

"It seems that the moon never fails to amazed me," narinig kong sabi niya. 'Di ko na nilingon ito at patuloy lang na tinititigan ang buwan. "Just like you," dagdag niya na nagpatigil sa'kin. My heart skipped a beat.

'D-Did my heart just skipped a beat? Oh no! I don't like this!'

Unti-unti kong nilingon siya sa tabi ko. As I averted my gaze at him, he's also looking at me. His eyes met mine. No talk. No conversation. It just me and him just looking at each other. We did it for a couple of seconds.

*labdab

*labdab

*labdab

"O-Oh! There you are! W-Wait, is there a staring contest happening?" I heard Zae talk at the back. He immediately lean beside us and starting to widen his eyes as if  we really have a staring contest. And when reality hits us, I averted my gaze and look at the sand instead. I saw him did the same thing through my peripheral vision, but Zae still remained the same.

"A-Ahh," Kuya Zandrix began to talk. By the tone of his voice, I felt some awkwardness in it. "It's getting late, we should go home," he said while pointing at the moon. "Y-Yeah," I replied and stood up.

Nang makatayo ako ay nagsimula na akong maglakad. Makalipas ang ilang hakbang ang may biglang humawak ng braso ko. Napalingon ako, "Y-Yeah?" Nagtapon ako ng nagtatanong na tingin. "Dito yung daan pauwi," ani niya at tinuro ang kabilang daan. Napatingin ako roon at nang binaling ko sa kaniya ang tingin ko ay nginitian ko lamang ito awkwardly.

"S-Sabi ko nga hehe," nagmamadaling naglakad ako papunta sa kabilang daan. Nakita ko pa itong hinila si Zae mula sa pagkakaluhod. Nagreklamo pa ito, kesyo daw hindi pa siya tapos makipagtitigan. Napapalo na lamang ako sa sarili kong noo.

Kahit malayo na ang nalakad ko ay, narinig ko pa ang malakas na batok nito sa kapatid. "You already won, you idiot," rinig ko pang suway nito. "Yey! I told you no one can beat the one and only----,"

"Urang! No one can beat the one and only urang!" pagdudugtong ni kuya Zandrix sa sinabi nito. Napatawa ako ng mahinhin. So, he heard me kanina habang inaasar si Zae. "Curse you! Party pooper! Parehas kayo ni Lyssanna, ang dapat sa inyo magsama eh!" Malakas na maktol nito dahilan para mapaubo ako ng malakas.

"Are you okay, Lyss?" maya-maya pa'y rinig ko. 'Di ko namalayan nasa tabi ko na pala siya. Tumango lang ako rito at 'di na umimik pa.

"Kuya! Why did you left me? I'm scared!" Zae said as he started to act like a scared cat. "Shut up! You're already grown up, so stop acting like a kid!" Kuya Zandrix replied. Maya-maya pa'y nakarinig ako ng mabibigat na  hakbang. Inakbayan ako nito nang makalapit na siya sa'min.