Ikaw lang Sapat na(on Going)

chapter 8

Dalawang araw ang dumaan bago kami umalis papuntang Manila dahil may inasikaso pa si Mommy.

Hanggang ngayon hindi parin sinasabe ni Mommy ang dahilan kung bakit kami lilipat sa dati naming bahay sa Manila,nacu-curious tuloy ako.

I wore black pants na tinirnuhan ng white shoes, sa upper i wore my favorite leather jacket given by mom and then apply light make up.

"Mom is there something wrong?bakit tayo babalik sa  Manila?" Sabi ko habang nakaupo sa couch at nagce-cellphone.

"Malalaman mo rin baby" malumanay nitong sagot to assure me.

Ngayon na ang alis namin at hindi ko maiwasang isipin kung  anong magiging reaksyon ni Troy kapag malaman niyang nasa lilipat  na ako sa Manila.

Ang plano ko, hindi ko muna ipapaalam sa kaniya na darating ako dahil isu-surprise ko siya tulad ng pagsurpresa niya sakin noong bumisita siya dito sa probinsiya.

......

Pagkatapos ng mahabang biyahe hapon na nang makarating kami dito sa bahay namin ,wala namang masyadong nabago dahil may nagme-maintain ng kailinisan sa  bahay.

Medyo naninibago ako dahil nakasanayan ko na sa probinsiya, bata pa kasi ako noong umalis kami dito dahil kay  Daddy.

Gusto niya habang wala sila ni Kuya, sa probinsiya daw muna kami magstay ni Mommy dahil ayaw niya kaming iwan sa Manila dahil may mga kaalyado siya sa business.

"Woo!it's good to be back" sabi ko while looking around the house remembering the old memories with my brother and his friend.

"Mom what is it kasi? " pamimilit ko.

"Just wait baby malalaman mo rin"

Mommy said in a assuring tone I just nod kahit hindi parin satisfied sa sinabe niya,baka she's just waiting for  the right time to tell me.

Gabi na at andito parin ako sa veranda sa labas ng kwarto ko nagpapahangin while enjoying the view of the sky here in our village.

I heared someone knock on my door kaya tumayo ako at binuksan ito.

"Mommy?" Bungad ko sa kaniya.

"Lets go downstairs Baby, someone wants to meet you." Masayang sabi ni Mommy.

"Okay mom magbibihis po muna ako" sabi ko,nakapantulog na kasi ako ready to go to bed

Magbibihis ako syempre nakakahiya naman sa bisita kong sasalubongin ko silang nakapantulog ako,ang rude diba?

Nagsuot lang ako ng simple white dress na hanggang tuhod ang haba and pair of flat shoes sa bahay lang naman e.

Habang naglalakad ako sa hagdan may naririnig akong boses ng mga lalaki, a familiar voices of men.

Pagkarating ko sa baba ganun nalang ang gulat ko ng makita ang matagal ko ng hindi nakikita,si kuya Shan! together with Daddy.

Kumaripas ako ng takbo kay Kuya Shan and hug him very tight with longging.

He pat my head and and then caress my back.

"Kuya!" Naluluha kong sabi while hugging him.

"Hush! Its okay baby kuya is here na" sabi ni kuya Shan and then hug me back.

Me and kuya Shan are very close he loves me very much and I can feel that the way hey protect me before,he is very protective kuya to me.

Binitawan ko na siya and then wipe my tears.
I turn my back at him and then face my dad nagdadalawang isip pa ako kung iha-hug ko siya,hindi kami ganun ka close ni Dad compare to Mom.

He open his arm to welcome me a hug,lumapit ako sa kaniya and then hug him .I can say that I miss him too so much kahit na strict dad siya.

"I miss you dad" I said na puno ng  sensiridad.

"I miss you too" sencire na sagot ni dad. I can feel the longging in his voice and  tight hug.

"You've grown up such a beautiful lady,baby" compliment ni daddy kaya napangiti ako.

Sa wakas kumpleto na ulit kami dahil umuwi na si kuya and dad from America.

"Ahem!"

Tekhim ni kuya Shan kaya napatingin kami sa kaniya.
Nagtataka akong tumingin sa kaniya.

"Baby girl " tawag ni kuya sakin

"Kuya! Drop the baby girl na please,malaki na ako nakakahiya." Nakanguso kong sabi,ngumisi lang ito.

"Okay Lil sis" nakangiting sabi niya kaya napangiti na rin ako.

"Someone is here, wants to see you too."

Seryusong sabi ni kuya.
Sino kaya? hindi naman seguro si Troy kasi  hindi pa niya alam na andito na ako.

Someone enter the house, his face looks  familiar is he? Wait!
si Adrian ba'to?

"A-Adrian?" Nag-aalangan kong sabi.

"Hi! jae"

Nakangiting sabi ni Adrian while looking at me.

Si Adrian nga dahil siya lang ang tumatawag sakin sa second name ko.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Hello you guys,
sana nagustuhan niyo!  :)
Hoping na sana patuloy parin kayo sa pagsuporta sa story.

Don't forget to follow and vote.☆

Thanks,muwah! ♡

》Sa tingin niyo sino kaya si Adria?