Ikaw lang Sapat na(on Going)

chapter 9

Adrian ikaw nga!

Masaya kong sabi, lumapit ako sa kaniya nakatayo siya malapit kay kuya Shan.

How have you been? Natutuwa kong tanong sa kaniya.

Ang tangkad na niya tulad ni Kuya tsaka mas gumwapo lalo ito sa suot na dark blue suit , he look so formal.

I'm good, how about you?

Sagot niya, he has a manly voice nadin ha tulad ni Troy.He talk so calm.

Hindi pa ako nakakasagot ng may nilabas siya sa kanang kamay niya.

By the way, ito para sayo.

Nahihiya niyang binigay sakin ang bucket of flowers,wow! Ang favorite kong pink rose.

Wow! Thank you Adrian,how did you know na favorite flower ko'to?

Masaya kong kinuha ang  flower sa kaniya,nakita ko kung paano gumuhit ang ngiti sa labi niya ng kuhanin ko yun.

Syempre may connection e.

Nakangisi nitong sabi and then tinapik si kuya Shan,
pinapahiwatig na si kuya ang tinutukoy niya.Napa-iling nalang ako habang natatawa

Anyway si Adrian pala kaibigan ni kuya kaya naging kaibigan ko narin siya,magkasing edad lang sila ni kuya they are two years older than me pero matanda parin si Kuya sa month.

Infairness hindi niya ako nakalimutan sa tagal na hindi na kami nagkita in person,ako kasi medyo nakalimutan ko na nga hitsura niya buti naalala ko pa.
Last na nakita ko siya virtual lang ,video call pero matagal nayun mga high school pa ako nun.

Kung napapansin niyo hindi ko siya tinatawag na kuya kasi before ko naging crush si Troy, noon si Adrian ang first crush ko pero ni uncrush ko siya noong umalis siya para mag-aral sa state before kay kuya.After nilang umalis mga ilang weeks staka naman  dumating si Troy.

Pero past na yun ngayon kaibigan nalang talaga turing ko sa kaniya.

Napagdesisyunan ni Dadddy na sa  labas nalang kumain ng dinner at dun ituloy ang  kwentuhan,
nagpa-reserve na si Daddy sa isang mamahaling restaurant para hindi na daw hassle.

Nagpalit na ako ngayon ng high heels para naman bumagay sa suot kong white dress and put light make up on my face narin para hindi naman pangit diba?maya haggard na pala ako.

Andito na kami ngayon sa restaurant. Magkatabi kami ni kuya si Mom and Dad sa harap namin then sa kabilang  side si Adrian.

Tahimik lang kaming kumakain at first nang bigla nagsalita si Dad.

So, Adrian anong pinagkaka-abalahan mo ngayon? 

Out of the blue na tanong ni Dad to start the conversation. Huminto sa pagsubo si Adrian at nilingon si Dad.

Ngayon po Tito ako muna ang namamalakad sa Company ni Papa habang nasa business trip siya.
Sagot ni Adrian.

Your dad is very luck to have you ha, you'r very hardworking and responsible son.
Compliment ni Dad kay Adrian.

Thank you po Tito that's nice of you. Nakangiting sagot ni Adrian.

Pano naman ako Dad?
kunwari nagtatampong sabi ni Kuya Shan.

Of course, you too son. Nakangising sagot ni Dad kaya natawa nalang kami,parang bata to si Kuya kung umasta.hahahaa!

Ito ang gusto ko yung kompleto at masayang Pamilya,yun naman ang mahalaga diba ang makitang masaya ang mga mahak mo sa buhay.

Minsan nahuhuli ko si Dad na hinahawakan ang kamay ni Mommy si Mommy naman kunwari hinahampas ang kamay ni Dad .

Wa! Kinikilig ako ano bayan ang tanda na nila pero nagcha-chansingan parin, naisip ko tuloy kailan kaya ako makaka-experience ng ganyan yung may nagmamahal sayo, may magcare sayo ,yung feeling na may ka holding hands ka.Alam mo yun?hay!

Marami pa kaming napag-usapan at sobra akong nag-enjoy sa kwentuhan namin.
At first ang pinag-uusapan namin is about sa experience nila Kuya Shan and Adrian sa State habang nag-aaral,sobra ang tawa ko kasi tong si Adrian kinuwento niya na itong si Kuya Shan ay napahiya na daw sa school nila.Eh alam  kong itong si Kuya Shan ayaw na ayaw ang napapahiya.

Syempre tinatawanan nalang din ni Kuya yon.

Habang nagkakatuwaan kami may nahagilap ang mata ko na pumasok babae at lalaki.
Nakasunod lang ang babae sa lalaki na naglalakad papunta sa isang table,hindi ko mamukhaan ang lalaki kasi nakatalikod siya sakin pero parang familiar sakin ang tindig niya.

Pinagmamasdan ko sila ng may biglang himawak sa balikat ko.

Hey! Jae Are you okay ?

Tanong ni Adrian sakin at tumingin sa kung saan ako nakatingin kanina,malabong makita niya dahil nasa punaka- dulo sila at natatakpan ng isang

Ha? Nothing-nothing, bakit may sinasabe ka? Pagde-deny ko

Lets go, tayo nalang naiwan dito nauna na silang lumabas.Akala ko nakikinig ka pero hindi pala, lumilipad ata isip mo.8

Paglingon ko.
Hala! wala na pala sila mga traydor na pamilya iniwan ako.

Kinuha ko na ang bag ko at tumayo na para maka-alis na at makasunod sa kanila.

Ow! Right hahaha lets go?  Natatawa kong sabi kay Adrian,tinatago ang hiya.

Habang naglalakad kami palabas may nararamdaman akong natingin sakin pero hindi ko nalang pinansin at nagpatuloy lang sa paglalakad.

Pinagbuksan ako ni Adrian ng pinto palabas ng restaurant kaya nginitian ko ito and whisper thank you to him,kaya ngumiti lang din ito.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Sana nagustuhan niyo!
Hoping na patuloy parin kayo sa pagbabasa nitong story kahit minsan natatagalan sa pag-update.:>

Follow me please and vote☆

Thanks,muwah!♡