kayıp ev

Siz kimsiniz?

Arkadaşım ile gülerek, heycanlı bir şekilde yeni aldığımız eve gidiyorduk.
Fatma: Bak bu üçüncü kız fenaysa kırarım kafasını biz iki kişiyiz o tek bize ayak uydursun.
Gül(ben): Ilk günden kızla kavga etme bu kiraya benzemez her zaman kalacağız ve o kızda her zaman kalacak.
×Yaniiii?
+Iyi geçin.
×O benle iyi geçinsin.
+ O kız galiba
× Kim?
+Ev arkadaşımız .
Hızlı adımlarla yürüdüm. Kızın omzuna hafifçe dokundum. Kız çok sinirli ve elinde bir tapu ile boş araziye bakıyordu. Uzun boylu, sarı saçlı, yeşil gözlü, güzel, bakımlı ve ev arkadaşımız olamayacak kadar zengin gibi görünüyordu. Neden böyle bir hisse kapıldığımı ve yanlış olduğunu kızın omzuna dokunduğunda fark ettim.
Ama yine de sordum.
+Merhaba ben Gül, gizli evin sahiplerinden acaba ev arkadaşımız siz misiniz?
-Ne sizde mi aldınız? Şaka mı ya bu koskoca Melisa Saygınlar'ın düştüğü duruma bak. Ah baba ah daha neler göreceğim.
×Anlamadım
+ Sakin ol!
-Ay bide kavgacı bune seviyesizlik
+Sakinlik falan diyorum ama bu fazla oluyor.
-Ay neyse kızlar zaten dolandırdık.
+× Neeee?
-Adresi gösterdim. Kime sorsam burayı gösterdi.
Baktığım yer kızın az önce baktığı yer boş bir arazi.
Şaşkınlıktan fatma ile dilimizi yuttuk. Kız ise sinirli bir biçimde telefonla konuşuyordu konuşuyordu.
Arkamızdaki bakkala bir genç oğlan geldi. Uzun boylu, esmer, siyah saçlı, kahverengi gözleri vardı. Bakkalcıya bir yer sordu ve oda bizim boş araziyi gösterdi. Genç öyle bir şey olmayacağını söyledi. Adamda bizi göstererek birşeyler söyledi. Genç adım adım bize geliyordu.