Ve bir kez daha komut verdiğinde at öyle bir koşmaya başladı ki Ediz'e tekrar sıkıca tutunmasam kendimi yerde bulabilirdim. At gittikçe hızlanırken topraklı yola çıkmıştık bile.
"Başını kaldır," dedi Ediz. "Etrafına bak. Gerçekten çok güzel."
"Hiçbir şey düşünme," dedi Ediz. "Ya da annenin iyi olacağını düşün. Şu an özgürsün."...
"Katilime sarılıyorken mi?" diye sordum inanamayarak.
"Katilim mi?" dedi Ediz alayla. "Bakıyorum da beni hemen sahiplenmişsin, Güngör."
20. Bölüm: "KELEPÇE"
