"Thomas?!"
Lanet olsun! Ona çarpmıştım. Rezil olmuştum. Ama çok tatlıydı. Ne yapacağım?! Onun o tapılası yüzüne bakmaktan başka birşey yapamıyordum.
Sam hafiften gülüyordu. Ama kendini toplayıp olaya dahil oldu.
"Şey Sepmtember istersen biz gidelim. Ödevlerimiz var nasıl olsa."
Bu kız ne zamandan beri ödevleri önemser oldu acaba.
Thomas'ın kollarından kurtulup bir adım geri gitdim.
Thomas hala bana bakıyordu. Hafif güldü. Ve "September'mı? Çok güzel bir ismin varmış." dedi.
Utanmıştım. Yanaklarım kızarmıştı. Lanet olsun. Kesin şu an onu takip eden, yaptığı her şeyi dakikasında bilen garip hayranlardan olduğumu düşünüyodur.
Haklı.
Biraz sessizlik olmuştu. Ben bozana kadar.
"Biz gidelim artık."
"Niye geldiniz ki?"
Seni bulup fotoğrafını çekmeye gelmiştim diyemem tabi.
"Halam burada görevli de okul çıkışı bizi burayı görmemiz için getirmişti."
Ciddimisin September. Senin halan bile yok dahi. Kim olduğunu sorarsan ne yapacaksın?
"Hmm. Galiba gezmeye gelmiştiniz."
Kafamı salladım.
"Tamam güzel. Benim oynadığım sahem bitdi isterseniz size seti gezdirebilirim."
Şu an mutluluktan bayılabilirim. Seti bize gezdirmeyi teklif eden kiş THOMAS SANGSTER (Benim Kocam). Ne desem ki? Çığlık atarak evet mi, soğuk bir evet mi, bad girl bir şekilde farketmez mi, hayır mı?
Şu an en mantıklı seçenek bad girl bir şekilde farketmez demek.
"Benim için farketmez" diyerek Sam'e baktım. Oda "Olur" diyerek yanıma geldi.
"Ve bu arada ben Thomas. Thomas Sangster."
İlk önce sakın beni dövmeyin. Çok geç yazdığımı biliyorum. Bu aralar çok şey yaşadım ve Wattpad'e odaklanamadım. Ve eğer bu bölüme +5 gelirse yeni bölümü yarın akşam paylaşmayı düşünüyorum.
