chapter 4
tok! tok!
"Louis?"
"yes mom pababa na 'ko". first day ko ngayon sa University.
"okay", sabi nya. Pagbaba ko ay nakangiting tiningnan ko si Mommy, ang swerte ko talaga ahil pinaghanda na niya ako ng makakain,hihi.
^__^ how wish walang hmaging problema maya sa skul.
"paano na 'yan hindi mo pa kabisado ang mga rooms mo baka mawala ka niyan mamaya".ilang tamad kasi ako eh. Imbes na pumunta kahapon sa University eh nagkulong lng ng kwarto, tsk.
"susunduin ba kita mamaya?" she asked .
"huwag na mom,magtataxi nalang ako and I'm not kid anymore hindi naman siguro ako mawawala mamaya ",, I answered her while scoping the rice.
"but you still my baby and it's my responsibility to take care of you,, besides!! You're just a minor my God !!" nakasimangot nyang sabi.
"di na mommy kaya ko na ang sarili ko and besides busy kayo sa shop nyo mamaya,"
"Louis this is yo-"
"Mom..."sabi ko. "okay" she pouted.
"pupuntahan nalang kita mamaya Mom sa shop mo para sabay tayong uuwi dito". Naglight up namn 'yong mukha niya. Hay Mommy talaga.
"cge pro ihahatid kita ngayon""sure mom"
(UNIVERSITY)
"Bye mom!" sabay baba ko sa kotse. "take care" she just wave her right hand and I just smiled at her.
This is it. As I go to the building I can't help myself to amaze and smile dahil sa ganda ng mga facility. Maganda ang pagkagawa ng building and I'm sure mahal ang mga material na ginamit dito.
Hmn,,asan na ba 'yong room ko??,kanina pa ako paikot-ikot dito ha. Pero di ko pa rin makita. T_T.... Dios ko naman Louis asan na?? Bakit kasi hindi ka pumunta sa orientation kahapon ehh..errhh kainis naman oh!!wala bang tutulong sa a- boogshh!! ouch!! >.< banggain ba naman ako,,,huhuhu ang sakit sa pwet....pwe!!!
"oh,,I-Im sorry" sabi nya. " it's okay". Yon nalang ang nasabi ko. Hoo!! First day na first day napahiya ako ~_~ ang dami pa namang students na nakakalat dito. Hoo!!! Ang laki mong tanga Louis. "L-louis?". Yeah it's me ~_~. Wait!! Bat kilala ako nito. O.O
"whaaahhh!!!". Napatayo talaga ako ng wala sa oras ng makita ko siya.
"whaahh I miss you!". Sigaw din nya. Mukha na siguro kaming mga timang dito nagyayakapan."na miss kita bff", sabi namn nya.
"yeah me too,,na miss din kita babaeta". Sabi ko din namn sa kanya."hey!"pitik ko sa kanya. "what brought you here?". Muntik ko ng makalimutang nasa Japan to ha.
"nande?,hindi ba ako pwede dito?". Tanong nya. (nande- why)
"hindi naman,,what I mean is,, dapat nasa Japan ka ngayon nag-""oh wait.." putol nya sa sasabihin ko sana. "let's talk it later, I have to attend first, my first subject here at my new school, gonna go, " diretso nyang sabi. I sighed. Umalis na lang siya ng ganoon kadali. Tsk...so,,i have to continu- oh wait kong sinuswerte ka nga naman. Look like he will passing by at my direction.. Hmn,,maghintay-hintay ka nalang Louis paparating na ang sagot sa problema mo..hahaha ^O^.
Hmn,,andito na siya. "hey!". Tawag ko sa kanya.
"__"
"ano ba naman nyan,,nakapokerface nanaman", bulong ko . "I need your help", dagdag ko pero siya?? parang wala lang sa nangyari naka pokerface pa rin.
BINABASA MO ANG
The Unreachable Star (ON GOING)
General FictionReaching someone is not easy paano pa kaya ang star na nagbibigay ng liwanag sa madilim mong daan? Maghihintay ka pa rin ba o ikaw ang gagawa ng paraan para mahulog ito ng kusa?