Kamp Gezisi

5.bölüm(final)

Bu sabah yumuşak bir şeye sarılmış bir şekilde uyandım . Gece Mavi yanıma gelmiş olmalıydı. Çadırda kızlar yoktu . Mavi ile birlikte dışarı çıktık . Elimi yüzümü yıkayıp kahvaltı için sınıf grubumuzun olduğu bölüme doğru gittik . Mavi’yi gören arkadaşlarımız onu çok sevdiler gerçekten. Bir süre kahvaltımızı yapıp Mavi ile oyunlar oynadıktan sonra Murat Hoca ve Ceyda Hoca bugün ormanda yürüyüşe çıkacağımızı hazırlanıp gelmemiz gerektiğini söyledi. Bizde hazırlanmak için çadırlarımıza dağıldık.
Melis “ kızlar acaba Mavi’nin annesi nerde ? “
“ bilmem ben bulduğumda yalnızdı “
Merve “ annesini özlüyor olmalı”
Nisa “ muhtemelen özlüyordur . Sonuçta annesi demi “
“haklısın, hadi hazırsanız geç kalmayalım “
Mavi ile beraber çadırdan çıktığımızda içimi ona karşı bir hüzün kapladı . Annesini özlüyor olmalı acaba nasıl kayboldu.
Bunları düşünene kadar arkadaşlarımızın yanına gelmiştik . Şimdi ise hep birlikte ormana gidiyorduk .
Hep beraber hocalarımız eşliğinde etrafı epey bir dolaştık yeni yeni bitkiler keşfettik bulduğum değişik bitkileri kendi yaptığım anı defterine saklamak için yanıma alıyordum. Güzel bir yürüyüşten sonra yorulduğumuz  için bir alana piknik yapmak ve dinlenmek için oturduk . Mavi ' de bizimle geldi ama o hiç yorulmuşa benzemiyor, gelirken yanımıza aldığımız topla büyük bir savaş veriyordu. Topla biraz daha uğraştıktan sonra sıkılmış olacak ki koşarak yanımıza gelip üstüme atladı gülerek ona uyum sağladığımda şuan ki halim içler acısıydı . Ben Maviyle oynarken kızlarda bize bakıp kahkahalarla gülüyorlardı. Bende halimden memnun olduğum için açıkçası bunu hiçte dert etmedim . Biraz daha yerde oynadıktan sonra saçım başım dağılmış bir halde kızların yanına geldik. Kızlar hala bana gülüyorlardı. Bende şuan komik olduğumu bildiğim için onlar gibi eğlenerek saçımdaki yaprakları çıkarmaya çalışıyordum. Yorulduğum için en sonunda Nisa ‘dan yardım istedim birlikte saçımı düzelttikten sonra Ceyda ve Murat Hoca’da yanımıza gelmişti. Biraz önceki durumumu görmedikleri için kendimi gerçekten epey bir şanslı hissediyordum .
Hocalarla güzelce pikniğimizi yaptıktan sonra tekrar çadırlarımıza geldik. Daha akşam olmasına çok vakit olduğu için hep beraber denize girmeye karar verdik . Bulunduğumuz alan denize yakın yürüme mesafesinde olduğu için mutluyduk. Hep birlikte denize gittik . Yüzme biliyordum, her sene annem ve babamla gittiğimiz yaz tatilleri sayesinde yüzmeyi hiç özel yardım almama gerek kalmadan öğrenebilmiştim . Kızlarda bildiği için denize girdiğimizde sürekli ilerde sınırları belirten toplara kadar yarış yaptık.  Oraya gidip gelmek bizi epey yorduğu için biraz dinlenmeye karar verdik. Mavi ile birlikte biraz kumsalda oynadıktan sonra sınıf arkadaşlarımızla top oynadık . Biraz daha orda vakit geçirdik artık akşam olmak üzereydi. Bu yüzden çadırlara geldik artık buradaki son gecemiz olduğunu düşünerek uyuya kaldık.
Sabah kalkıp kahvaltımızı yaptıktan sonra son bir kaç saatimizi de yüzerek geçirmek istediğimiz için denize gittik . Biraz orda vakit geçirdikten sonra kamp alanına giderken kızlara dönüp
“kızlar gitmeden önce son kez manzaraya bakalım diyorum ne dersiniz?” hepsi de bunun güzel bir fikir olduğunu söylediği için gitmeye karar verdik . Bugün Murat Hoca’ya Mavi’yi burada bırakmak istemediğimi onu da götürüp götüremeyeceğimi sordum. Murat Hoca’da götürmemin bir sakıncası olmadığını ve benim ona çok güzel bakabileceğimi söyledi. Bu yüzden onun için içim oldukça rahattı . Beraber ağaçlara yaslanarak oturduk ,bir süre öylece güzel havayı içimize çektikten sonra Mavi bir anda ayağa kalktı ve havlamaya başladı. O böyle şiddetli bir şekilde havlayınca hepimizde korkup ayaklandık ama o hem yerinde durmuyor hem de sürekli havlıyordu. Biz ayağa kalkınca da ormandan tarafa doğru koşmaya başladı. Biz de onu kaybetmemek için koşuyorduk . Mavi bir süre sonra durdu. Biz biraz daha gerisinde kaldığımız için ne olduğunu hâlâ  fark edememiştik . Ama dikkatlice baktığımızda Mavi’nin annesini bulduğunu yanındaki köpekten anlamış olduk.
Mavi annesinden ayrılıp yanıma geldi biraz etrafımda heyecanla dönüp kucağıma atladı. Sanki bana teşekkür etmeye çalışıyordu. İçim burkuldu . Evet onun annesini bulmasına sevindim ama ona kısa zamanda gerçekten alışmıştım ,yanımda götürmek istiyordum. Şimdi ise ona veda ediyorum. Mavi benden ayrıldı ve kızların da etrafında bir kaç tur atıp annesinin yanına geldi. Onun bu hareketlerine artık şaşırmıyordum çünkü o çok akıllı bir köpekti. Onlar yanımızdan ayrıldıktan sonra bizde artık gitme vaktimiz geldiği için otobüslere binmiştik.
Benim için çok güzel bir anı olarak kalacaktı Mersin . Kısa zamanda burada çok güzel şeyler yaşadım ve şimdi bu güzellikleri anılarımda hep saklayacağımı bilerek biraz burukluk birazda mutlulukla bitiriyorum kamp gezisi serüvenimi. Hoşçakalın.