Uni
• "ကျနော်အကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်လို့...တကယ်ပဲအများကြီးချစ်တာပါလို့" ဒီလိုကျနော်အကို့အခန်းရှေ့မှာသွားအော်တော့ ဘေးနားကလူတွေက၀ိုင်းကြည့်ကြတယ်။
ဆံပင်ခပ်အုပ်အုပ် ရှေ့အတိ၊ပါးဖောင်းဖောင်း၊အရပ်ကတော့သူများတွေနဲ့တန်းတူဆိုပေမယ့် အကိုနဲ့ယှဥ်ရင်အကို့ရင်ခွင်နဲ့ကွက်တိကျတဲ့ ကျနော်ကအတန်းရှေ့မှာပန်းရောင်Hoodieကြီး၀တ်ပြီးခုန်ဆွခုန်ဆွနဲ့ လောက်စပီကာလိုအသံကိုအကိုသေချာကြားအောင်ထပ်မြှင့်ပြီးအော်နေသည်။ ဒါပေမယ့်အကိုကတော့လှည့်တောင်မကြည့်ပါ။ သူ့ရဲ့လေးထောင့်ဆန်ဆန်မျက်မှန်လေးကိုချွတ်ပြီးမှောက်အိပ်နေလေရဲ့။
အကိုဂရုမစိုက်လည်းကျနော်ကတော့မမှုပါဘူး။ အကိုပြန်ချစ်ချစ်မချစ်ချစ်ဆက်ပြီးကျနော့်အချစ်တွေကို အကိုသိအောင်ပြောဦးမှာပဲ။ မရှက်တတ်ဘူးလားမေးရင်တော့ ဟုတ်တယ်ကျနော်ကအကိုနဲ့ပတ်သက်ရင်ရှက်ကြောကိုပြတ်သွားတာ။
အကိုကစိတ်ရှုတ်လို့မုန်းသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲလို့သူငယ်ချင်းတွေကမေးရင် ကျနော်ရဲရဲကြီးပဲပြန်ပြောလိုက်တယ်။ "အကိုကသာငါ့ကိုမုန်းရင်အလယ်တန်းဒုတိယနှစ်ထဲက ပြတ်ပြတ်သားသားငြင်းလွှတ်ခဲ့မှာပေါ့" လို့ ဟုတ်တယ်လေ..ကျနော်အကို့ကိုလိုက်လာခဲ့တာအလယ်တန်းဒုတိယနှစ်တည်းက အခုကျနော်ကအထက်တန်းပထမနှစ်၊အကိုကအထက်တန်းနောက်ဆုံးနှစ်။ ၂နှစ်တောင်ရှိနေပေမယ့်အကိုကအပြတ်ငြင်းလည်းမလွှတ်သလို ဂရုစိုက်ဟန်လည်းမပြခဲ့။ ကျနော်အားတော့မလျှော့ပါဘူး။ အပြတ်မငြင်းတာကျနော့်အတွက်မျှော်လင့်ချက်ရှိသေးတာပဲ။
• "အကို..အကိုလို့" ဘုဆတ်ဆတ်လေးခေါ်တော့မှသွားနေတဲ့ခြေလှမ်းတွေကိုရပ်ကာနောက်ကိုလှည့်ကြည့်သည်။
"ဒီမှာအကို့အတွက်ရည်းစားစာ..Jinnieသွားပြီနော်"
လက်ထဲကိုအတင်းထိုးထည့်ပေးခဲ့သောရည်းစားစာလေးကိုကိုင်ကာကြောင်ရပ်နေတဲ့အကို့ကို နံရံထောင့်ချိုးကနေပြန်ခိုးကြည့်မိသည်။ အနားမှာအမှိုက်ဗုံးမရှိလို့ထင်ပါရဲ့ စာခေါက်ကလေးကိုယူသွားသည်။
