Abigail Pov
my phone rang.
Mabilis ko 'yon kinuha at tinignan ang caller i.d bago ito sinagot. "What do you need Karen?" Tanong ko at bahagya naman siyang tumawa na para bang nakakatawa ang sinabi ko "hello gail. Book signing NGA.YON!" Sigaw niya dahilan upang bahagya kong mailayo ang telepono sa aking tenga.
"Yeah i know Karen , Pick me up i'm actually ready..kanina pa" mataray na sagot ako at pinatay na niya ang tawag.
ito ang araw na pinakahihintay ko ang masaksihan ang manunulat na siyang bumuhay muli sa namatay kong katawan. I'm alive but i can't feel anything.
Minutes had past finally she arrived in front of my house. Yes , my house , i live alone my mom and dad got divorced when i was 15 years old and right now i'm 19 it's been 4 years since i saw them. We don't have a communications but they sent me a lot of moneys on my bank account.
"You're so bagal Abigail! Baka malate tayo!" Sigaw niya ng makapasok ako sa kotse niya mas mahal pa yata sa buhay ko "4 pm ang start look what time is it! Gosh napaka oa mo! 2 pm palang we still have 2 hours to go there!" Iritang sagot ko at nagretouch ng mukha at nagpatuloy naman siya sa pagdadrive. Ganito talaga kaming dalawa parehong maingay at parehong baliw minsan panga ay napagkamalan siyang baliw nung guard at nagtawag ng doctor sa mental hospital paano kasi ang loka-loka nakauniform kami no'n tapos ang suot niya pang-ibaba ay jogging pants at nakaheels pa ang loka. And take note! Ang makeup niya gulo gulo isama mona 'yong buhok niya.
"Omay!! Hindi ba't maglalabas siya ng bagong libro?!" Tili nitong kasama ko habang nakatingin sa billboard ng paburito naming manunulat , Ashton Cy. "Yes , bilisan monang magpark gusto kona siyang makita" ngiting usal ko habang nakatingin pa rin sa billboard niya.
Sabay kaming bumaba ng kotse at nagunat-unat "let's go!" sigaw niya dahilan upang maagaw namin ang atensyon ng mga tao bahagya naman akong tumungo dahil sa nakakahiyang ginawa ni Karen. "Ang ingay mo!" Sigaw ko sa kaniya at ngumiti lang siya sa 'kin.
Sakto ang dating namin lumipas ang ilang minuto ay pumila na lahat ng mga mambabasa upang mapirmahan na ang kaniya-kaniyang libro. Nasa unahan ko si Karen dahil nanginginig talaga ang kamay ko siguro ay dahil ang awkward dahil magkikita kaming dalawa ng paborito kong manunulat? Tsk ewan!
"Teka ikaw na kaya mauna parang natatae ako" bulong sa 'kin ni Karen dahilan upang bumilis ng tibok ang puso ko dahil sa kaba mabilis akong umiling "w-wag naiihi na ako Karen!" Bulong ko sa kaniya at itinuon na namin ang atensyon namin sa manunulat at sa kaniyang mambabasa na magkulitan ng bahagya habang pinipirmahan ang sarili libro.
Si Karen na..meaning ako na ang susunod wag na kaya akong tumuloy? Para sumama bigla ang tyan ko!? Natatae din kaya ako?! Oo tama tama kailangan kong pumunta ng comfort room.
Natapos na siya "hello" bati niya sa 'kin hindi ako nakagalaw na tila ba ay napako ako sa aking kinatatayuan. Bahagya akong ngumiti sa kaniya hindi koba alam sa sarili ko pero kinikilig pa rin ako sa lalaking nasa harapan ko matagal kona siyang iniidolo ngunit ang nararamdaman ko ay nanatiling para sa kaniya. "Goodluck sa mga future books mo hehehe!" Saad ko sa kaniya at nagbabye na dahil hindi kona kaya ang atmosphere!

BINABASA MO ANG
A Man Inside A Book
Teen Fictionloving someone is normal but does loving someone who's just a fictional character still normal? is it normal? is my feelings still normal? Started-January 23 , 2021