MOVIN' CLOSER

Chapter 30

Chapter 30

Jennie's P.O.V
Matapos maimbestigahan ng mga pulis ang pangyayari, na-trace na ang kinaroroonan ng mga sasakyan nila Lisa.

"Lisa,ililigtas kita!" - in my mind

Tumulong si Kai sa amin,tinawagan din nya sina Eonni Tiffany dahil sa nangyari.

2 days later . . . . .

Natagpuan lamang ang kanilang mga sasakyan ngunit walang bakas nila naiwan lamang ang pagkain sa loob ng sasakyan. May nilagay na pampatulog sa pagkain dahilan ng pagkakatulog nilang apat.

"Saan kaya sila nilagay ni Taehyung?!" - in my mind

Nalaman na rin namen na pati sina Mino,Hanbin at Jin ang kasama ni Taehyung para gawin kina Lisa yun. Dahil isa lamang ang motibo nila dahil sa break-up nila Rosè,Irene and Dahyun at ako syempre ang hindi natuloy na pagpapakasal kay Taehyung.

"Naiinis ako,baka ano na ginawa nya asawa ko!!" - in my mind *may kasamang luha*

Alam na rin ng magulang ni Taehyung ginawa ng kanilang anak,hindi nila makontak ito,nakikipagtulungan naman sila sa mga pulis para mahuli ito ngunit wala talaga.

Kaya binabantayan din ng mga pulis ang magulang ni Taehyung at ang kanyang condo.

Lisa's P.O.V
Walang humpay ang hampas sa amin ng latigo nila Taehyung,Mino,Hanbin at Jin. Heto ang pangalawang araw na kami ay pinapahirapan maliban sa latigong may tinik,tadyak ,suntok ang ginawa nila sa amin. Halos hindi kami makahinga sa kanilang ginawa pero pinapalakas namen ang aming katawan dahil hindi kami pwede mamatay dahil pag nangyari yun mapupunta sila Jennie sa mali at masamang tao kawawa ang mahal ko pag nagkataon.

Kaya tinitiis na lamang namen ang hirap na ito.

"Ano?? Masakit ba?" - taehyung said

"Yan lang ba ang kaya mo??!" - i said

*PAK*  "Ang yabang mo Manoban!!!" - taehyung said

Patuloy sa pananakit sa amin,kita ko rin ang mga kaibigan kong tinitiis ang ginagawa sa amin.

"Nakaganti na ako sayo Jis sa pang-aaagaw mo kay Rosè!!" - mino said *sabay sabunot kita ko sa mukha ni jisoo ang dugo sa mukha pasa*

"Hindi ko sya inagaw! Sadyang mas magaling lang akong magmahal at magpakilig!!" - jisoo said *naawa ako na napangisi sa kalagayan ng mga kaibigan ko pero nagagawa pa rin nilang magbiro*

*PAK* "Pero kahit anong gawin nyo wala kayo na meron kami!!!" - mino shouted

"Kahit wala kaming ganyan ! Pero kami naman ang minamahal!!" - jisoo said *haha savage chu sige lang asarin nyo pa*

Hanggang sa patuloy lamang sila sa kanilang pananakit sa amin.

"Kahit babae ka sasaktan kita!!" - hanbin said

"Haha bakla ka,nananakit ka ng babae ulol!!" - momo said *ganyan nga para mas lalo silang magalit kahit sakit ng katawan ang igaganti kapalit*

"Yaaaaaah!!" - hanbin shouted

"Mamatay ka na Seul! Kung di dahil sayo baka kami pa!!" - jin said

"Problema ko pa kung ,mas masarap ako!!" - seulgi said *nakadapa*

"Aaaaaaaaaah hayop ka!!!" - jin shouted *hampas tadyak ang ginawa*

Nakatali kami sa paa at kamay nakadapa na lamang kami habang sinasaktan nila kaya malaya silang nagagawa ito sa amin.

Tiniis na lang namen ang lahat. Hanggang sa tumigil silang muli sa pananakit pero gagawin na naman nila yan sa amin pag may gana na naman silang manakit.

Nakandusay kami sa sahig,kahit gutom kami at uhaw di namen magawa kahit may pagkain kami dito at tubig hindi namen magalaw daw sa hindi namen kayang gumalaw masakit ang aming katawan ,puno ng pasa,sugat ,dugo mistulan na nga kaming bangkay.

Hindi pa man naghihilom sugat namen madadagagan na naman kaya wala kaming magawa kundi indain ang sakit.

Mangiyak-ngiyak kami habang nag-uusap.

"Grabe ang sakit!" - jisoo said *low tone*

"Masakit lang wag bibigay!" - i said

"Hindi noh! Ayuko mapunta sa iba ang irene ko!" - seulgi said *low tone*

"Kayo lang ba mga tanga!" - momo said *low tone*

"Hehehehe!!" - me jis seul laughed

"Kaya yan kaya laban lang mga tanga!" - i said *low tone*

"Sure mga tanga!!!" - jis seul mo said

Nakapikit lamang kami dahil sa pagod nameng apat. Pilit ko mang igalaw pero masakit.

"Mahal ko,pipilitin kong mabuhay wag kang mag-alala!!" - in my mind

Nakatingin lang ako sa may bintana tanaw ko ang maaliwalas na kalangitan,umaasa ako na may darating na tulong.

Hanggang sa nawalan na ako ng malay.