The Day I Fell In Love With You

Chapter 3

Kai's POV

Wazzup guyssessness! It's me, Kaizin Comilio. Kung nagtataka kayo kung paano ako nakapagrecord, abay easy lang! Punta lang kayo sa recorder nyo tas magrecord kayo, very easy diba?

Oo. Alam ko medyo palpak yung pagkakarecord ko pero at least meron, diba? HAHAHAHAHA! Curious kayo sa kung anong napag-usapan namin ni Luke nooooh? Ang chismosa nyo HAHA! Pero sige sige. Flashback tayo.

•••••
Flashback

"Anyare kay Zephy? Di na muaaligid sayo ah?" Pagtatanong ko kay Luke. Bago pa sya makasagot ay nakaprepared na yung phone ko sa pagrerecord.

"I told her something." Sagot nya sakin tas  inilagay ko yung phone ko sa bulsa ko para di nya mahalata na nahrerecord ako.

Dahil gusto ko rin malaman kung anong sinabi nya, nagtanong ako ulit. "Bakit? Ano ba sinabi mo?"

Umakbay sakin si Luke at syempre sunod din ako, nananaliksik yata ng information 'to noh. Pumunta kami sa garden dahil walang tao dun. "May nasabi akong di maganda sa kanya, pre eh."

"Oh? Tapos? Sinadya mo ba?"

"Di ko alam."

Bigla akong napangiti! Abot sa tenga ang ngiti ko guys, pramis. Binatukan ko sya sa ulo, "Gago! HAHAHAHAHA! May gusto ka naman kay Zephy, diba?"

"Wala noh!" Tingnan nyo 'tong gagong 'to ayaw pa umamin e namumula parang kamatis na sa kakablush, amputa.

"Ambobo mo naman Luke!" Bigla nya ko tiningnan ng masama at natawa na lang ako. "Hindi kasi pre. Isipin mo ha? Kung si Zephy ay isang anime character, isa syang waifu pre, WAIFU! Ipasok mo yan sa kukuti mo! Marunong syang nagluto, maglinis ng bahay at kung ano-ano pa!" Sabi ko sa kanya habang binabatok ulit ulo nya.

"Hindi ko alam yang pinagsasabi mo Kai, pero di ko type si Zephy. Naaawkwardan lang ako, m-medyo nasanay kasi ako na may kausap tuwing uwian." Gago talaga deny pa.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! GAGO! NAMIMISS MO SI ZEPHY, TANGA!" Medyo nalakasan ko ang boses ko pero di talaga medyo, malakas talaga. "Palagi naman kitang kinakausap tuwing uwian ah? Gago to."

Bigla nya kong sinuntok sa balikat at naglakad pabalik sa classroom namin dahil malapit na magtime para sa 1st subject namin. So ayun yung story bakit 2 seconds lang yung record. Napindot ko siguro yun nung ibinulsa ko na tong smartphone ko, hihi.

End of Flashback

•••••
Alam nyo kasi, si Zephy at Luke ay pareho lang ang estado sa buhay. Hindi mahirap, di rin mayaman, simple lang at may kaya. Ako? HAHAHAHAHA! Syempre rich kid 'tong si Kai nyo.

Nag-iipon lang ako kaya di ako nauubusan ng pera, magsanaol kayo dahil rich kid ako HAHA!

About naman talaga sa record pinag-uusapan natin dito. Mga chismosaaaa HAHAHAHAHA!

(Opo, magulo po talaga si Kai (-_-) -Author)

•••••

Zephy's POV

Habang nakahiga sa kama, kung saan-saan na lumilipad ang isip ko. Napalingon ako sa study table ko kung saan naroon ang paint brush na binigay sakin ni Luke.

"Sorry."

Sa attitude ni Luke, di ko maintindihan kung bakit sya nagsorry. Sya kasi yung tipo na palagi tama ang tingin sa sarili nya. Kaya...

Yawaaaaaa! Andami ko nang iniisip!

Una, yung record! Tapos, ito naman?!

AAAAAAAAAARRRRGGGHHH!!! LORD, KUNIN MO NA KO PLEASE? CHAROT! HUWAG MUNA, DI PA AKO IKINAKASAL! JOKE LANG PO YUN LORD, HIHI.