The Day I Fell In Love With You

Chapter 11

•••••••

Bigla akong nagising nang marinig ko ang ringtone ng phone ko. Pagkadilat ko ng aking mata, tumambad sakin ang mga paintings ko.

"Kanina pa ba kami nakauwi?" Pagtatanong ko sa sarili ko habang tumutunog pa rin yung phone ko.

Tiningnan ko ang screen nito at nakitang tumatawag sakin si Alex. At sinagot ko ito.

"Oh? Hello?... Sa Friday pa?... Study?... Sige, sige... Mabuti kung ganoon, may 5 days pa tayo... Okay, sige..." *Beep*

Matapos ipaalam sakin ni Alex na sa Friday pa ang final exam, tumayo ako sa mula aking pagkakahiga upang pumili ng susuotin. Balak kong pumunta ng simbahan upang makapagdasal na makakuha ng matataas na grades.

Nang nakapamili na ay kinuha ko na ang twalya ko at nais na bumababa para maligo sa cr nila mama. Pagkabukas ko ng pinto sa kwarto nila mama ay may naapakan akong papel.

'Dalian mo, naghihintay ako dito sa labas.'

Yun ang nakasulat sa papel, kaya nagmadali din ako sa pagligo at bihis. Nagsuot ako ng white dress at white doll shoes, habang naka-bun naman ang buhok ko.

Bago ako lumabas ay nagpabango muna ako nang may biglang kumatok sa pintuan. Binuksan ko ito at masungit na si Luke ang bumungad sakin.

Nakasuot siya ng deep blue na polo, jeans, at white rubber shoes. At ang bango-bango nya!

"Matagal ka pa ba diyan? You're so slow! What's taking you so long." Awtoridad niyang sabi habang pinupunasan ang pawis nya.

"Kanina ka pa jan?! Sorry, he he..." sabi ko.

Matapos kong e lock ang mga pintuan sa bahay ay dumiretso na kaming dalawa sa simbahan.

Pagkarating doon ay timing na bago pa lang nagsimula ang misa, kaya't dali-dali kaming pumasok at naghanap ng mauupuan.

Sa mga panahong ito ko lang nahahawakan ang mga kamay nya. Mga kamay na pinapainit ang malalamig kong palad.

•••••

After the mass, she didn't budge on her seat, staring at the cross.

"Don't wanna go home yet, dummy?" I asked.

People left the church, which made it's interior calm and silent. She then looked and spoke to me.

"Gusto ko pang magdasal." She said, while releasing a smile.

She then bent down her knees and closing her palms together, and she closed her eyes.

"Lord, kung nakikinig ka man, sana po... Magiging okay lang ang lahat sa sitwasyong meron kami. At tsaka baka naman po, high grades po sa upcoming exams namin." She prayed.

This girl is really something. But she's not done yet.

"At tsaka po... Baka pwede na ko e crushback ng crush ko, Lord!"

"Seriously?" I questioned.

"At baka pwede nyo po papayagin si Luke na dun muna ako sa kanila mamayang gabi... Pleeeeeeeease????" She added.

What on earth was that prayer? "I can hear you, you know!" I protested, raising a brow.

"AMEN!"

So... She's done praying then. She stood up and asked me if we can have a little walk by the sea side. I've got no choice but to accompany her for a small time.

She's all alone in their house and her friends are busy packing up, unfortunately, I don't really have a choice.

As we were heading there, she again spoke.