Stigma|Taekook

14

"Üstümde yok gucci ve pradalar"

Hoseok:
Lan neden söylemiyorsun bize
yanına gelirdik

Vante:
Yalnız kalmak istedim

Yoongi:
Anlamıyorum nolmuş açık konuşun

Vante:
babaannem vefat etti dün

Jinhazretleri:
Allah rahmet eylesin

Jimin:
Lan ne ara müslüman oldun

Jinhazretleri :
Bu ficde müslümanız sorgulamasana

Yoongi:
çocuk üzgünüm diyor siz ne tartışıyorsunuz aq

Vante:
Her neyse gitmem gerek görüşürüz

Namjoon:
Toparlanması uzun sürecek gibi

Yoongi:
Babaannesi onun için farklı mıydı

Hoseok:
Babaannesi onu büyüttü birbirlerine çok bağlılardı

Yoongi:
Anladım

Jungkook:
şey
ben gitsem yanına kızar mı?
gerçekten yalnız kalmak istiyor sanırım

Namjoon:
Onu biz bilemeyiz siz konuşun
ama yalnız kalmaya ihtiyacı var
rahat bırakalım

...
Jungkook:
Taehyung
eğer istersen
yanına gelebilirim
(14.52)

Vante:
sana ihtiyacım var kook
(15.04)
Konum📍

...

Mesajını gördükten hemen sonra hızlıca hazırlanıp evden çıktım.Olduğu yer fazla uzak değildi bu yüzden yürüyerek gitmeyi tercih ettim.Onun için çok zordu,onu anlıyordum.Sevdiğiniz birini kaybetmek kolay değildi ama bir süre sonra buna alışmanız gerekiyordu.

Attığı konuma gelmiştim.Küçük ama aynı zamanda hoş görünen evin kapısı açıktı.İçeriden ağlama sesleri geliyordu.Kapıyı tamamen açıp,yavaş adımlarla Taehyung'un yanına gitmeye başladım.

"Jungkook".Beni gördüğünde ağladığını göstermek istemiyor gibi sağ eliyle göz yaşlarını sildi,sesi titriyordu. "Gelmişsin"

Sırtımda olan çantamı yere koyup,onun yanına oturdum"Geldim".Hızlıca ona sarıldım,başını göğsüme gömmüş kendini tutamayıp ağlamaya başlamıştı.Bir yandan onu sakinleştirmek istercesine saçlarını okşuyordum.

Onu daha yeni yeni tanıyordum,onu ilk defa ağlarken görmek kalbimi sızlatmıştı.Her an gülen bir insanın ağlamasını görünce emin olun çok kötü hissediyordunuz.Onu yeni tanımama rağmen bilemiyorum..Ona-ona bağlanmıştım.Belki de o sadece görünüşümü seviyordu,ama böyle olduğunu sanmıyordum.Beni sevdiğini hissediyordum,bunu fazla dile getirmesede hissediyordum işte.

"Seni seviyorum Kook"
Kulağıma fısıldığında,kendimden geçtiğimi hissettim."Ve-ve seni tanımak istiyorum,hiç kimseye söylemediğin,söyleyemediğin şeyleri söyle bana,sadece ben bileyim,sadece ben bileyim Kook."Hıçkırarak konuşmaya çalışıyordu.

"Bende,bende seni seviyorum ve seni tanımak istiyorum Taehyung".

"Jungkook"fısıldayarak konuştu.

"Hm,söyle".Konuşurken aynı zamanda bir elini tutmuş sanki her yerini ezberlemeye çalışıyormuş gibi okşuyordum.

"Belki yeri değil ama,benimle çıkar mısın?İkimizde birbirimizi seviyoruz ve bunu daha ileriye taşımak istiyorum.Eğer-eğer istemezsen-".Cümlesini tamamlamasına izin vermeden dudaklarına doğru yöneldim.Yavaş bir şekilde öpüyordum.Daha sonra o, üst dudağımı dudaklarının arasına aldı ve benim aksime daha hızlı öpmeye başladı.Dudaklarının arasına kısık bir inleme bıraktım.Nefes nefese birbirimizden ayrıldıktan sonra konuştu."Bu evet demekti sanırım,değil mi?".Onu onaylamak adına başımı salladım.

En son beraber,sırasıyla kendi hakkımızda birbirimize bilgiler vermiştik.Ne yemek sevdiğini,en sevdiği filmi,en sevdiği şarkıyı ve daha fazlasını öğrenmiştim.Hatta o gün restorantta yanımıza gelen,adının Bogum olduğunu öğrendiğim çocuk hakkında da çoğu şeyi anlatmıştı,lisede onun için yaptıklarını ve daha sonra pişman olduğunu,eğer Bogum benim yanıma gelirse onunla konuşmamamı söylemişti.Açıkçası Bogum hakkında konuşurken kıskanmıştım,kim olsa kıskanırdı.

Ve bunlar hakkında konuşurken uyuyakalmıştım,asıl uyuması gereken Taehyung olmasına rağmen,sabah ben uyanınca gece boyu beni izlediğini söylemişti.

Kontrol edemedim bölümü umarım hatam yoktur :( ,duygulu bir bölüm olsun istedim fakat beceremedim sanırım