Love Apocalypse

Part 4

- Chrystal , πραγματικά εγώ ... Λέει αμήχανα , λυπάμαι πολύ για ότι σου συνέβη. Λέει με θλιμμένο ύφος .

- Δεν χρειάζεται να λυπάσαι , δεν με πονάει πλέον. Σηκώνομαι και κάθομαι στον καναπέ ανάμεσα τους.

Η Arden κάθεται σιωπηλή στην άκρη του καναπέ με σταυρωμένα τα χέρια .

- Εμ νομίζω πως πρέπει να φεύγουμε σιγά σιγά , εσύ τι λες ; Το βλέμμα της στρέφεται στην Arden όμως δεν της απαντάει . ARDEN !

- Ε ; Μας κοιτάει απότομα ξαφνιασμένη . Ω ναι έχεις δίκιο ας φύγουμε.

- Καληνύχτα , λένε και οι δύο μαζί και εγώ καθώς κλείνω την πόρτα πίσω τους ανταποδίδω.

Ξαπλώνω στο κρεβάτι και προσπαθώ να βολευτω , κάθομαι ανάσκελα και μένω να κοιτάω το ταβάνι. Τα βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ εύκολα , κοιμάμαι για να ξυπνήσω με ενέργεια την επόμενη μέρα αλλά είναι μάταιο. Σιγά σιγά , καθώς περνάνε αργά και βασανιστικά τα λεπτά τα βλέφαρα μου βαραίνουν ....

Ανοίγω τα μάτια μου και πιάνω ένα φαναράκι που έχω τοποθετημένο στο κομοδίνο ώστε να πάω στην τουαλέτα . Βλέπεις στις μέρες μας δεν έχουμε τις ανέσεις που κάποτε θεωρούσαμε δεδομένο.

Καθώς ρίχνω λίγο νερό στα χέρια μου πριν βγω από την τουαλέτα ακούω έναν σταθερό θόρυβο .

' Τι είναι αυτό ;' Σκέφτομαι και με γουρλωμενα μάτια κοιταζομαι στον καθρέφτη.

Ανοίγω την πόρτα σιγά σιγά και παρατηρώ πως η κουζίνα έχει φως .

Δεν άφησα κάποιο κερί και όταν μπήκα στην τουαλέτα κυριαρχούσε το απόλυτο σκοτάδι.

Ακολουθώ τον συνεχή σταθερό χτύπο περπατώντας με αργά βήματα προς την κουζίνα , από πού έρχεται και το φως.

- Maximus ; Το όνομα του βγαίνει από τα χείλη μου αυθόρμητα με το που τον αντικρίζω.

Κοιτάω γύρω μου , παντού υπάρχει φώς. Όχι από κεριά αλλά από λάμπες , ακριβώς όπως τον παλιό καλό καιρό . Πάει τόσος πολύς καιρός που μπορώ να δω τόσο καλά στο σκοτάδι. 

Γυρίζει το κεφάλι του προς το μέρος μου και μου χαμογελάει τρυφερά.

Πλησιάζω τον πάγκο της κουζίνας και τον παρατηρώ να έχει διαφορά κομμένα λαχανικά γύρω του.  Μελιτζάνες , πιπεριές,  πατάτες.  Πιάνει από ένα ψάθινο καλάθι μια μεγάλη κατακόκκινη ντομάτα και αρχίζει να την κόβει .

- Chrystal πως και από εδώ ; Ρωτάει και ένα φιλικό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη του.