Yeni Hayat Yeni Sayfalar..

178 19 9
                                    

Saat 02.37'ydi hala uyuyamamıştım.Korkuyordum çünkü,yeni bir şehir,yeni arkadaşlar,yeni okul..Benim için herşey değişecekti.Alışabilecek miydim?Zaten yeterince asosyal bir kızdım,fazla arkadaşı olmayan normal sıradan kızlardandım.Bunları düşünürken uyuya kalmışım ki evimize gelmiştik,herşeyi ben uyurken düzenlemişlerdi.Buraya alışmak zor olucaktı emindim...

Yatağımda yatmış telefonumda arkadaşlarımla konuşuyordum,onlarla birdaha asla yüz yüze görüşemeyecektim.Bu beni üzüyordu.

* * * * *

Önceden okuluma kayıt yapmıştı ailem,ben ise okulu yeni görüyordum.Bir kız beni yanına çağırmış kendini tanıtıyordu,tam o inek tiplerdendi inanabiliyor musunuz!Bana sadece ne kadar zeki olduğunu ve öğretmenlerin gözünde ne kadar büyüleyici olduğunu söyleyip duruyordu ki zaten ben onu dinlemiyordum.Benim odaklandığım bir erkek vardı,uzun boylu yeşil gözlü kahverengi saçlı çocuk sürekli bana bakıp çapkın bir şekilde sırıtıyordu.Rahatsız olmuştum ve beni daha fazla izlememesi için oradan ayrıldım.Ama peşimden geliyordu..

Ben onu farketmemiş gibi davranıp sınıfıma girdim,kimse yoktu.Yalan söylemiyorum gerçekten sınıfta kimse yoktu!Birinin arkamda olduğunu hissettim ki zaten anlamıştım,beni takip eden çocuk.Arkamı ona döndüğümde bana ilk seferde yaptığı gibi çapkın bir şekilde sırıttı ve göz kırptı.Ben utancımdan kıpkırmızı olmuştum hissediyordum!Gözlerime bakıp "Selam güzelim." dedi.Bu normal miydi!İlk defa gördüğüm çocuk bana 'güzelim' kelimesini kullanmıştı.

Ben de omuz silktim ve tam gidecekken kolunu yanıma uzattı ve gitmemi engelledi.Korkmuştum,konuşmaya başladım "Hey senin amacın ne?Okulda bir sapık mı var yoksa.Beni bırakmazsan olduğum yerde bağırırım!" dedim.Çok abartmıştım..Eh ama bu benim sorunum değildi,yeni alışıyordum buraya.
"Senin burdan çıkmana izin vermemi mi istiyorsun güzelim?"
Şu 'güzelim' kelimesini kullanmasından hala rahatsız oluyordum.
"İzin falan istemiyorum senden,bırakmak zorundasın beni!"
Gözleri çok güzeldi..İnanmıyorum!Ben neden bunu düşünüyorum ki!
"Tamam,bırakırım ama bana adını söyle."
Gerizekalı olduğunu bu haliyle o kadar belli ediyordu ki..
"Melisa."
"Hadi sana okulu gezdireyim,Melisa."
Burda kaynaşabildiğim biri olmamıştı ve okulun ilk gününden tek takılmak istemiyordum..Kabul etmek zorundaydım.

* * * * *

Okulu gezdim ve okul gerçekten de güzeldi,okulun güzel olduğuna mı sevinmeliydim? yoksa okulda gerizekalı erkeklerin olduğuna mı? Herneyse şaka bir yana,adı Efe'ydi ve ona okulda düşmeyen kız yoktu..Ciddiyim,tüm kızlar mı bi erkeğin peşinden koşar ya?

Biz kantinde Efe'yle otururken sordu bana "Okulu asalım mı?"
Demiştim,okulu asan tiplerden ya da ne bileyim öğretmenlerle dalga geçen tiplerden değildim,sıradan bir tiptim.
"Kimle?"
"İkimiz,sen ve ben."
'Sen ve ben.' Bu çocuğun nesi vardı böyle,benimle neden bu kadar fazla ilgileniyordu?Her yeni gelen kıza böyle mi yapardı?Yoksa arkadaşı mı yoktu..?'Belki de arkadaşı yoktur.' düşüncesiyle kabul ettim
"Hadi asalım bakalım!"
Efe verdiğim cevaba sevinmişti,sırıtıyordu.Ama her sırıttığında neden çapkın gibi sırıtıyordu?Boşverin beni saçmalıyorum işte!
"Ee,nereye gideceğiz Efe?"
"Söylemem,arabama binelim ben seni götürücem.Ha birde birşey daha var."
"Neymiş o?"
"Gözlerini bağlayacağım."
Ne saçmalıyordu bu yine?
"Ne?"
"Gözlerini bağlayacağım."Diye tekrar etti.Efe ne kadar aptal olsa da ona güveniyordum sanırım..
"P-peki...Ama..neden?"
"Amma korktun be kızım!Merak etme yemem seni."
Ben yine kıpkırmızı olmuş utancımdan ölürken o bu halime zevkle sırıtıyordu.
Cebinden bir kumaş çıkardı.Kelebek desenli..

"Peşimden gel,arka bahçeden çıkalım."
Başımı onaylar gibi salladım ve peşinden gitmeye başladım,hızlı yürümeye başlayınca arkasından koşmaya başladım.
"Fazla yavaşsın."
"Sen çok hızlısın!"

* * * * *

Gözlerim bağlı araba da öylece ilerliyorduk.Neden gözlerimi bağladığı hakkında bir fikrim yoktu ama kabul etmiştim işte..

Araba durdu.Efe'nin sesini duydum "Geldik."
Gözlerimi açtı ve Lunapark'ta olduğumuzu gördüm.
Akşam karanlığında lunapark eşyalarının ışıkları etrafı çok güzel gösteriyordu..

Ben etrafa hayranlıkla bakarken Efe yürümeye başlamıştı,beni unutmuştu!
"Hey,beni unuttun!"
"Yetiş o zaman!"

Benimle KalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin