Oku diye yazıyorum ama okumayacağını biliyorum. Aslında iyi düşün iyi olsun diyorlar da ben her şeyin iyi olacağını düşünmüyorum. Umrunda bile değilimdir büyük ihtimalle. Düşünüyor musundur acaba beni? İnan inanmak istiyorum ama inanmıyorum beni seveceğine. Bu yüzden huzursuz yaşıyorum her anımı. Belki dağları delecek dirayet olmayabilir bende ama eğer tabancadan bir kurşun çıkacaksa ben ölürüm senin yerine. Ama gözlerinin içine bakıp ölmedim derim yinede.. Sen ölme yeter ki ben senin acına dayanamam. Ben ölürsem de sakın ağlama, tabutun içinde bile olsam kalbim sızlar benim. İnan ki seninle hissediyorum çoğu şeyi. Seninle bir yaşıyorum sanki. Sen acı çektiğinde benim de canım acıyor. Sen üzüldüğünde senden daha çok kızıyorum seni üzene. Nasıl üzerler seni, ben burada her gün senin için dualar ederken? Kıymasınlar sana, senden önce kıyarım onlara. Bazen beni sevdiğini söyleyenlere hak veriyorum. İnsan seçemez seveceği kişiyi. Yoksa kim benim gibi böylesine hiç olmayı ister ki? Ben burada anlatıyorum ama yinede durmuyor düşüncelerim. Sadece aklımda değilsin sen. Bütün bedenimi kapsayan bir yara gibi nüfus ettin organlarıma. Nede geçmek bilmeyen yara ama...