Bazen bir mesaj yeter tekrardan hatırlamaya. Aslında unutmuyorsun zaten. Ah be Adam, her defasında kırılır mı bir kadın böyle? İçimde uçan kelebeklerden haberin dahi yoktur senin belkide. Zehir olan bir günümü bile bir cennete çevirebiliyorsun bir anda. Hangi ara seni böylesine sevdim ki ben? Nasıl aldandım o gözlere? Belkide gözlerinin bir suçu yoktur, ben anlam yükledim boş yere. Şimdi ne gidebiliyorum, ne de sende kalabiliyorum. Yoruldum bu bilmeceden. Bu hayat yordu beni. Biraz sen yordun, biraz da insanlar. Öyle bir gelmiştin ki, her şey anlamını yitirdi gelmenle birlikte. Hiç gitmeyecekmiş gibi gelmelerin yordu beni. Ben yine arkandan o suyu dökecek kızım. O saf hâl hala bende. Sen de gel artık bir mesajı bekletecek kadar özletme.
