12ο

88 7 3
                                    

Γύρισα και ιδα τον Ιαν

Εγω:τι θες;;

Ιαν:τι φοράς και τι είναι αυτά τα τατου;;

Εγω:έχω και;;; επισιες δεν σε ενδιαφέρει τι φοράω

Πειγα να ανοίξω κι να φιγω αλλά έβαλε πολύ διναμη και με έριξε στο κρεβάτι ενώ  κλιδοσε

Εγω:τι κάνεις πας καλά;;

Με χαστουκισε

Ιαν:σκασε έχουμε Πολλα να πούμε

Εγω:δεν έχω να πω τίποτα μαζί σου

Είπα και τον εσπροξα ενώ πειγα να σικοθω αλλά με έριξε πάλι κάτω και ανεβικα πάνω μου

Ιαν:πως μπόρεσες να κάνεις κάτι χωρίς να μου το πεις γιατί κρατισε τις σκόνες από κάτι που εγώ δεν ήθελα

Εγω:τι λες;;;

Ιαν:σε είδα στο νεκροτομιο

Εγω:και εσένα τι σε νοιάζει ρε παιδί μου ηταν αναθεμα την στιγμή που σου το είπα μαλακά τώρα θα ζούσε

Με χαστούκισε

Ιαν:έπρεπε να ρωτισεις ήταν και δικό μου

Εγω:αντε γαμισου τέρας

Είπα και τον κλοτσιά σικοθεικα και πειγα στην πορτα να ξεκιδοσω αλλά αυτός με τραβιξε από τα Μάλλια και με έριξε στο κρεβάτι τα μάτια του είχαν σκουρινει

Ιαν:μου ανικεις το κατάλαβες θα με ρωτάς για τα πάντα είσαι δικιά μου μόνο δικιά μου και έτσι και τόσο καιρό σε έχει ακουμπισει άλλος παιθανες

Εγω:είσαι ψιχακιας και δεν νωμιζω να το ανακαλιψει ποτέ αυτό μαλακά γιατί δεν προξετε να με ξανά ακουμπισεις τέρας

Ιαν:έτσι νομίζεις μωρό μου

Είπε ενώ έβαλε τα χέρια μου πάνω από το κεφάλι και τα κρατισε με το ένα χέρι του

Εγω:τι κάνεις ρε ασεμε θα φοναξω

Ιαν:με τόσο κόσμο και μουσική κάνεις δεν θα σε ακούσει

Άρχισα Ν κουνιέμαι και να προσπαθώ να τον κλοτσισω αλλά άνοιξε τα πόδια μου και μπικε ανάμεσα

Ιαν:το νυωθεις κοίτα τι μου έχεις κάνει κοίτα τι μου κάνεις μόνο που κοιτάω Αυτα τα χυλοι

Εγω:ασεμε ρε

Είπα και ένα δακρι κιλισε αλλά αυτός τύποτα άρχισε να φιαλει το λεμο μου και κατεβενε όλο και ποιο κάτω ενώ εγώ χτυπιομουν και τον ευριαζα να με αφισει

Κάποια στιγμή μπικε βιεα μέσα μου και εγώ ουρλιξα και έβαλε το χέρι του στο στόμα μου

Εγω:ασεμε σε παρακαλώ

Είπα πλέον κλεωοντας λέγοντας

Ιαν:μόνο δικιά μου

Μουρμουρουσε κάποια στιγμή τελειοσε. Τελειοσε μέσα μου τελειοσε μέσα μου. Το τέρας, κι ξαπλοσες πάνω μου. Εγώ κοιτούσα το ταβάνι με ένα βλέμμα κενό αδιο χωρίς ψυχή.

Ιαν:δικό μου

Μουρμουρουσε όταν ξαπλοσες δίπλα μου πλέον. εγώ απλά σικοθεικα και έβαλα πάλι το μαγιό μου ενώ το βλέμμα μου συνέχισα να είναι νεκρο αδιο

Αυτός σαν να ξυπνισε με κοίταξε και πειγε να πει κάτι αλλά εγώ είχα ξεκλιδοσει είδει την πόρτα και είχα φιγει πειγα έβαλα πάλι την μπλούζα μου και τότε έπεσα πάνω στα αγόρια

Αλεξ:μικρή που εισουνα σε ψάχνουμε.

Λήδα :είσαι καλά τι έχεις γιατί είναι κόκκινα τα μάτια σου

Κρις :τι είναι αυτά στο λεμο σου Σεληνα; ς

Λουκ:γιατί είναι κόκκινοι οι καρποί σου;;

Εγω:όλα καλά

Είπα με κενό βλέμμα

Αρια:μικρό μου σε ευχαριστω

Είπε αλλά μόλις με είδε έμεινε

Μια παράξενη οικογένεια Where stories live. Discover now