ANG SUPLADO KONG TEACHER(COMPLETE)

chapter 46

Iniisip ko hindi ako makakapag enjoy sa bakasyon ko dito sa manila kung nandito si Clyde. Hindi ako makakapag bonding sa mga friends ko kung lagi siyang nakasunod sakin. Dis oras n ng gabi ay tinext ko si dad 1am dito sa manila sa canada nman ay 9am in the morning. Gising na si dad sa mga oras nayun i texted him na pabalikin na si Clyde sa canada hindi ko siya kailangan dito. Mas kailangan mo siya dyan.

Aftet a minute ay wala paring reply si dad.

------------------------------------------------------

Kinaumagahan ay maaga na pala ako nakatulog haha. Nagising ako ng 11 am sakto ay lunch na. I text clyde na bumili n ng lunch sa labas at dito kami sabay mag lunch sa condo ko.

Habang kumain kmi ay biglang tumunog ang cellphone ko. Tumayo ako at lumayo sa kinaroroonan ni Clyde.

"Hello dad" matigas kong saad.

"Hello honey. Honey no dyan lang siy–"

" Daddy no. Daddy no malaki nako im not a baby anymore. Dad plssss pabalikin nyo na si  clyde dyan. Dad plsss" saad ko

" Sweetheart listen to me ok. Plsss dont mad at me. Im doing this for you, for your safeness  sweetheart. "

" Dad im a big girl. Dad malaki na ko i have my own life dad. Im already 23 dad. Plsssss i have to be alone dad kailangan kong masanay na tumayo sa sarili kong mga paa dad. Kailangan kong mag sikap para sa sarili ko. Para sa future ko dad. Dad plsssss hindi ako makagalaw i mean hindi ako makakilos ng maayos pag lagi siyang nasa likod ko hindi ko makasama yung mga old classmates ko dad plsssssss. Plssss daddy i want to be alone here i want to enjoy my vacation here in manila. Dad just for 1 month, 1 month dad after all im back in canada da–"

" Ok sweetheart ok fine. I talk to Clyde later on. Plsss just be safe always honey. Eat everyday dont skip your meal ok. "

"Yes dad"

" I think by tomorrow is flight ni Clyde aasikasukin ko agad agad ang paper niya ngayon and even the passport. Ok i call you later sweetheart I love you take care "

" Ok dad dont worry i'll take care of myself i love you too"

Bago ako makarating sa kinaroroonan ni Clyde iniisip ko kung sasabihin koba sa kanya ang totoo ang napag usapan namin ni daddy.

Pagkarating ko don ay nakita kong nag cecellphone si clyde napatingin siya sa gawi ko. Hindi ko alm kung baket ako kinakabahan ngayon.

"Kumain ka- na lets go somewhere " saad niya sakin. Mabilis akong kumain after non ay pinag bihis niya ako i dont have any idea kung saan kmi pupunta.

Take note: nakakaintindi siya ng tagalog slight lang and marunong den mag salita.

Pagkalabas ko ay nakita ko siyang nasa gilid ng door ko.

" What are you doing? San tayo pupunta " tanong ko sa kanya.

"Basta. Lets go" saad niya sabay hila sa kamay ko. First time kong mahawakan ang kamay ang lambot at ang laki ng kamay niya sakop niya yung buong kamay ko.

Medyo may katagalan  ang biyahe hindi niya sinabi kong saan kmi pupunta. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nagising nalamg ako nang may maramdamang humahaplos sa pisngi ko. Naimulat ko ng kaunti ang mata ko at nakita kong gumalaw siya na para bang walang nangyari.

" Sorry nakatulog ako. Nasan tayo? Tanong ko dito.

Agad niyang tinanggal ang seatbelt niya sabay bumaba. Sinundan ko lang siya ng tingin paikot sa gawi ko at inalalayang makababa ng kotse so gentleman.

"Look" sabi niya sabay turo sa malawak na dagat. I don't know kung anong lugaw ito but ngayon lang ako nakapunta dito. Ang ganda ng tanawin ang dagat kasabay nun ang sikat ang papalubog na sikat ng araw. Wow color orange na may halong yellow.

Iginawad niya akong umupo sa tabi niya katapat ang papalubog na araw.

" Wowww ang ganda" nakangiti kong saad.

" Yeah, so beautiful" sabi niya habang nakatingin sa akin.

Bago pako makapag salita ay nat salita na siya. Kinuha niya ang  cellphone at nag picture kami. Sinulit namin ang araw nato na magkasama. Yung happy lang kwentuhan about this life his childhood and his family. Comfortable ako sa kanya.
Pansamantala siyang tumigil sa pagtawa at tumingin saakin.

" Im sorry. Im sorry for all the things. Im sorry kung dahil sakin ay hindi ka makakilos ng maayos hindi mo makasama yung mga friends mo"

Halos napa nganga ako sa sinabi niya so alm niya hindi kaya  narinig niya yung usapan namin ni daddy. Hindi ko alam kung anong isasagot sa kanya.

" Sorry pinoprotektahan lang kita dahil ayun yung utos ng daddy mo sakin. He talk to me khit anong mangyari ay dapat nasa likod mo ako khit saan ka pumunta ay dapat nandon ako. Dont worry by Tomorrow wala nko sa tabi mo haha wala nayung makulit na laging nakasunod sayo. Tomorrow is my flight right nag text sakin ang daddy mo about don.

" Im sorry wala kang kasalanan sinusunod mo lang nman yung inutos sayo. Dont be sorry Clyde. I hope you understand my decision. Im big girl now malaki nako i have my own life that's why i don't need a bodyguard. " Saad ko sa kanya.

" I just want to tell you something. All this year's i keep this kind of feeling. But in first time i saw you on mr. Salvador office i think im in love with you. Not to harsh but its truee. Im not telling you this ksi bukas na ang flight ko but i just say it to you.  Oh my god im nervous. Its been 3 years since magkagusto ako sayo your pretty, kind and thoughtful." Saad nito habang nakatingin sa malayo.

" Hmm clyde im sorry but i love you as a friend being the best friend and also a strict bodyguard hahaha( sabay pa kaming napatawa) cly–".

"Shhh dont be sorry i just to say it to you. Hindi ako humihingi ng kapalit na sana ay magustuhan morin ako. I respect your decision na you love me as your friend. I know simulat sapul ay hindi ko hiniling na ibalik mo yung sinabi ko and alam korin na hindi pinipilit ang love for someone. I know you have someone love in your heart his so very lucky" saad nito

Sa isip ko sana nga ay lucky rin ako na sana ako parin na sana ako nlng ulit na sana ako nlng. Oo mahal kopa siya. I love him so much kahit na sinaktan na niya ako his my first love.

Agad kong niyakap si clyde ng mahigpit mabigat at masakit ang pinagdadaanan niya ngayon pero nakangiti parin siya. Sabay non ang pag buhos ng luha ko yung sakit na khit matagal na ay masakit parin pala. I hate this feeling na kapag nakikita ko siya ay kumakalabog ang dibdib ko sa kaba. I miss him so much.